Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Όταν αμαρτάνω

Όταν αμαρτάνω, δυο δρόμοι ανοίγονται μπροστά μου : η οδός της απόγνωσης και η οδός της αυτογνωσίας .

Η οδός της απογνώσεως είναι ο δρόμος που ακολουθεί ο Ιούδας, μετά από την προδοσία. Χρειάζεται προσοχή για να μην πάρουμε αυτό τον δρόμο. Είναι αδιέξοδος- οδός θανάτου.

Η οδός της αυτογνωσίας είναι ο δρόμος που πήρε ο απ. Πέτρος, μετά την τριπλή άρνηση Του Χριστού. Αν πάρουμε το δρόμο αυτό, θα οδηγηθούμε σε μια νέα περιοχή, την περιοχή της ταπεινώσεως και της αυτογνωσίας, όπου βασιλεύει η χάρη και η λυτρωτική δύναμη του Χριστού «δεινόν ἡ ῥαθυμία, μεγάλη ἡ μετάνοια ».


3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η αυτοκτονία δεν είναι λύση?
Για ποιο λόγο να είναι αμαρτία?
Ο αδελφός μου έχει αυτοκτονήσει πριν 5 χρόνια. Είναι στην κόλαση?
Γιατί?
Γιατί?Γιατί η εκκλησία να είναι αυστηρή τόσο πολύ?
Γιατί να είναι τόσο βάσανο για μένα και την μάνα μου η αιώνια καταδίκη του αδελφού μου?
Γιατί?

Ανώνυμος είπε...

ποιός σου ειπε ότι ειναι στην κολαση;

Unknown είπε...

Καλό μου παιδί, έτσι όπως τα λες είσαι και εσύ ένα βήμα πριν την αυτοκτονία!
Ποιος σου είπε ότι ο χριστιανός δικαιούται την απόγνωση;Ποιος σου είπε ότι μπορείς να είσαι απελπισμένος/η για τον αδερφό σου;
Τότε ή δεν υπάρχει Θεός και όλα βαδίζουν στην τύχη, ή εσύ μένεις κλεισμένος/η στο καβούκι σου και δεν υπάρχει τίποτα έξω από εσένα και το μυαλό σου;Τι λες;
Άσε στο Θεό να κρίνει την ψυχή του αδερφού σου.Δεν είναι δική μας δουλειά αυτή.Αν η εκκλησία αρνήθηκε να τον κηδεύσει να είσαι σίγουρος/η ότι δεν το έκανε αβασάνιστα, ξέρει πολύ καλά τι κάνει, το σκέφτηκε προτού γεννηθούμε εγώ κι εσύ, οπότε εσύ οφείλεις να κάνεις αμέτρητες αγαθοεργίες και να είσαι όσο πιο σπλαχνικός γίνεται για να κάνεις ό,τι δεν πρόλαβε να κάνει ο αδερφός σου και να κάμψεις έτσι το δίκαιο κριτή. Αν πάλι τον κήδεψε, γιατί δεν ξέρουμε τι μετάνοια έδειξε τα τελευταία δευτερόλεπτα της εκπνοής του, (εκτός άπό τα μνημόσυνα και τα σαρανταλείτουργα), πάλι το ίδιο θα κάνεις και κυρίως σε κάθε περίπτωση θα κάνει ατελείωτες προσευχές .Έτσι κι εσύ ωφελείσαι και καταργείς την απόγνωσή σου αντικαθιστώντας την με την ελπίδα και αφήνεις το θέμα απολύτως στα χέρια του Θεού και την ψυχή του ανακουφίζεις. Αυτό θα πει πίστη, αυτό κάνει ο χριστιανός.
Μα πάνω από όλα εμπιστέψου τον καημό σου στην εκκλησία, σε έναν καλό πνευματικό.Έτσι μας το παρέδωσε ο Χριστός. Έξω από την Εκκλησία μην ψάχνεις ούτε παρηγοριά ούτε σωτηρία.Ο Θεός να τον συγχωρήσει και να τον αναπαύσει!