Μια ξεχωριστή λυρική φωνή της ελληνικής ποίησης αλλά και σοφός και λόγιος της εποχής του ο Ανδρέας Κάλβος στρατεύεται ως ποιητής στον αγώνα του 21, για να εμψυχώσει με το έργο του τους συμπατριώτες του στη συγκλονιστική αυτή προσπάθεια, να λάμψει πάλι στην Ελλάδα το φως της Ελευθερίας. Ο κορυφαίος αυτός ποιητής μας συγκινεί με τη λατρεία του για την πατρίδα και την αφοσίωση του στην υπόθεση της ελληνικής επανάστασης. Στις 20 ωδές του, το σύνολο της ποιητικής του δημιουργίας, που τις εξέδωσε μεταξύ του 1823 και 1826, υμνεί και προβάλλει τον αγώνα και τα δεινοπαθήματα των συμπατριωτών του και ξεσηκώνει στην Ευρώπη όπου ζει, σε συνεργασία με τον Κοραή και άλλους λόγιους της εποχής και φιλέλληνες, κύματα συμπάθειας και συμπαράστασης για τους αγωνιζόμενους Έλληνες. Ο Κάλβος δεν επεδίωκε να διακριθεί ως ποιητής, ήθελε μόνο με την ποίηση του να ενθουσιάσει και να προβάλει ως οδηγό και τιμητή της ζωής του ανθρώπου τις ιδέες της Ελευθερίας και της Αρετής, όπως αυτές εκφράζονται στις ατέλειωτες εκδηλώσεις της ελληνικής ιστορίας. Πιστεύει βαθιά στη δύναμη του Θεού και είναι βέβαιος για την απονομή της δικαιοσύνης του, τόσο σε αυτή, όσο και στην άλλη ζωή. Με αυτή την πίστη προσπαθεί να στηρίζει τον αγώνα για την κατάλυση της τυραννίας και την επανάκτηση της Ελευθερίας.
Εγκατέλειψε την ποίηση το 1826, όταν πίστεψε πως οι αγωνιζόμενοι Έλληνες δεν την χρειάζονταν πια, αφού τον Ιούλιο του 1827 υπογράφτηκε στο Λονδίνο το πρώτο πρωτόκολλο Ανεξαρτησίας της Ελλάδος. Οι ωδές του μετά τον ποιητικό πρόλογο είναι οι εξής:
Ο Φιλόπατρις, Εις Δόξαν, Εις Θάνατον, Εις τον Ιερόν Λόχον, Εις Μούσας, Εις Χίον, Εις Πάργαν, Εις Αγαρηνούς, Εις Ελευθερίαν, Ο Ωκεανός, Η Βρεττανική Μούσα, Εις Ψαρά, Τα Ηφαίστεια, Εις Σάμον, Εις Σούλι, Αι Ευχαί, Το Φάσμα, Εις την Νίκην, Εις τον Προδότην.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου