κ.Ηλίας Σκόνδρας, Φιλόλογος, τ.Λυκειάρχης
Η θυσία είναι ένα παγκόσμιο και αρχαιότατο φαινόμενο κατά το οποίο γίνεται λατρευτική προσφορά – αιματηρή ή αναίμακτη- στο Θεό ως εκδήλωση ευσέβειας και θεοσέβειας.
Από τότε που εισέβαλε στο ανθρώπινο γένος η πολύμορφη αμαρτία και οι κίνδυνοι της ζωής πολλαπλασιάζονταν και εκτείνονταν, οι άνθρωποι αισθάνθηκαν την ανάγκη να προσφύγουν στο Θεό τους. Να τον εξιλεώσουν, να λάβουν άφεση αμαρτιών και να τον προδιαθέσουν ευμενώς, ώστε να τον έχουν προστάτη τους. Οι θυσίες που προσέφεραν ήταν: 1)Αιματηρές 2) αναίμακτες.
Σχετικά με τις πρώτες το αίμα αναγνωρίζεται ως ιερή δύναμη, επειδή ταυτίζεται με την ζωή. Σχετικά με τις δεύτερες το κρασί είναι το αίμα της γης και το νερό η πηγή της ύπαρξης. Και το πρώτο και τα δεύτερα προσφέρονται στο Θεό ως το πολυτιμότερα αγαθά του ανθρώπου.
Ο Θεός στην Παλαιά διαθήκη δέχεται τις συμβολικές και αντιπροσωπευτικές θυσίες ζώων και μάλιστα τις νομοθετεί, επειδή με το αίμα της θυσίας του ζώου εξιλεώνεται ο άνθρωπος για τις αμαρτίες του.
Η βαθύτερη όμως σημασία των θυσιών αυτών ήταν το ότι διατηρούνταν και καλλιεργούσαν τη συναίσθηση της αμαρτωλότητός και της ενοχής και φυσικά την ανάγκη για κάθαρση και συμφιλίωση με το Θεό και τους συνανθρώπους του.
Παρά ταύτα, αν και οι θυσίες αυτές ήσαν αναρίθμητες δεν ήταν δυνατόν να επιτύχουν πλήρη τη λύτρωση, την άφεση των αμαρτιών τη δικαίωση και την αποκατάσταση ενώπιον του Θεού.
Όλοι περίμεναν την μέγιστη ανεκτίμητη λυτρωτική θυσία, η οποία θα έθετε οριστικό τέρμα στις άλλες ποικίλες θυσίες.
Και η θυσία αυτή προσφέρθηκε από τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό επί του σταυρού. Ο θάνατος του Χριστού αποτελεί «λύτρον αντί πολλών» και νίκη κατά της αμαρτίας και διαβόλου.
Εκείνο που χρειάζεται εμείς να κάνουμε είναι να εκφράσουμε τη βαθιά ευγνωμοσύνη μας προς τον Αρχηγό της σωτηρίας μας και να αξιοποιήσουμε την σταυρική του Θυσία με το να καθαρίσουμε την ψυχή μας με το Ατίμητο Αίμα του. «Ουκ έστιν άλλη θυσία, μία ημάς εκαθάρισε. Μετά δε τούτο πυρ και γέενα» λέει ο Ιερός Χρυσόστομος (Προς Εβραίους ιγ ΡΕ 63,106)
Καλούμαστε να αποδυθούμε σε εντατικότερο πνευματικό αγώνα, μεγαλύτερη περισυλλογή και προσοχή στον εαυτό μας, συνειδητή συμμετοχή στις κατανυκτικές ακολουθίες και τα μυστήρια της εκκλησίας.
(Ομιλία του κ.Ηλ.Σκόνδρα στο Πνευματικό Κέντρο, 15/3/10)
4 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρουσα η ομιλία του κ.Ηλ.σκ.
Ευχαριστούμε και τον κ.Ιωάννη Καλογερόπουλο που με ζήλο προσφέρει για χρόνια της υπηρεσίες του στην Αγ.Βαρβάρα. Να τον ευλογεί ο τριαδικός Θεός και να του παρέχει υγεία και ευλογία σε αυτόν και στην οικογένειά του.
Ο κ.Σκόνδρας είναι εξαίρετος Φιλόλογος, αλλά και θεολόγος.
Μιλάει πάντοτε ουσιαστικά και πνευματικά.
χαιρομαι γιατι η προσελευση των ενοριτων ηταν πολυ μεγαλη..
οχι τυχαια..μειζον θεμα και σπανια στις μερες μας η θυσια..η αυτοθυσια..
η γενια μας ειναι νεροβραστη..τερμα..
δεν εχουμε την αγαπη των παλιων!ποσο θαθελα να γνωρισω τετοιυς ανθρωπους..να παραδειγματιστω και να σκεφτομαι πως το οτι κουραζομαι για τον αλλον δεν ειμαι βλακας, αλλα αγγελος Κυριου, διακονων!!
Σ.Μ.Θ.
καλησπερα σας!ειναι θεμα ταπεινωσης Σ.Μ.Θ --αυτα που λεγαμε στον Αναστασιο---πολλες φορες θα πρεπει να κανεις τον ''βλακα''οπως λες και να κουραστεις για τον αλλον και να γινεις θυμα διοτι σωζεσαι απο τον αλλον ---αλλα αυτο ειναι πολυ δυσκολο στις μερες μας θυμησου παλαια ιστοριες πεθερας με νυφη ---η νυφη να διακονει την πεθερα και η πεθερα να την βριζει---και ομως εκανε υπομονη η νυφη τοτε διοτι εργαστηκε μια αρετη χωρις να το ξερει και αυτο την αγιασε.
Δημοσίευση σχολίου