Στις 30 Ιουνίου 1966 ο διευθυντής του Ινστιτούτου Βερολίνου Max Planck για την Φυσιολογία του Κυττάρου, κάτοχος 2 βραβείων Nobel έκανε μία εκπληκτική δήλωση. Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο Otto Warburg που τιμήθηκε με τα βραβεία Nobel για τη συνεισφορά του στο πεδίο της θεραπείας του καρκίνου, κατηγόρησε όλους εκείνους που δεν δέχονται ως κύρια αιτία του καρκίνου την κατανάλωση τεράστιας ποσότητας γλυκόζης και τους ονόμασε προφήτες του αγνωστικισμού.:
"Ποια είναι η αιτία του καρκίνου; Άγνωστη απαντά η επιστήμη». Και αν την βρεις κάποιοι επιμένουν στον αγνωστικισμό τους. Αυτοί οι προφήτες της άγνωστης αιτίας του καρκίνου, εμποδίζουν την εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης στο πεδίο καταπολέμησης του καρκίνου και εκατομμύρια άνθρωποι θα πεθάνουν ΑΔΙΚΑ από αυτούς τους απατεώνες. Το καμπανάκι του Warburg χτυπούσε για τις φαρμακευτικές και για όσους γιατρούς, οι φαρμακευτικές εταιρείες μέσω των δώρων (λαδώματα) εξουσιάζουν.
Αν έκανε τη δήλωση αυτή οποιοσδήποτε άλλος, έστω μεγάλος επιστήμονας, θα είχε δεχθεί μεγάλη επίθεση και γελοιοποίηση. Τα Nobel όμως είναι Nobel. Οι φαρμακευτικές εταιρείες με τη δύναμή τους, απλά έθαψαν τη δήλωση. Το ζήτημα είναι σοβαρό. Δεν μπορεί ένας Νομπελίστας, ένας άνθρωπος που δεν είναι τυχαίος να βγαίνει και να κατηγορεί ευθέως χωρίς μισόλογα, πως, υπάρχουν άνθρωποι που εμποδίζουν την εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης, πως θα πεθάνουν εκατομμύρια άνθρωποι άδικα, γιατί ακριβώς δεν εφαρμόζεται αυτή η επιστημονική γνώση. Με δύο λόγια η Θεραπεία του καρκίνου έχει βρεθεί σύμφωνα με τον Warburg. Το ίδιο λένε και οι απλοί άνθρωποι του λαού μας. Το λαό δεν τον ξεγελάς. Θα ακούσουμε απλούς ανθρώπους να λένε, πως «το φάρμακο για τον καρκίνο έχει βρεθεί αλλά δεν το αφήνουν». Βέβαια η προσέγγιση αυτή είναι λάθος στη λέξη φάρμακο. Τα φάρμακα είναι οι τροφές μας. «Η τροφή σου θα είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου θα είναι η τροφή σου». Στη δήλωσή του ο Warburg, σημείωνε επίσης πως δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία ούτε άγνοια πάνω στο αντικείμενο της πρόληψης για να μην παθαίνουμε καρκίνο και πως η πρόληψη, μιας και ξέρουμε την κύρια αιτία του καρκίνου στο επίπεδο του κυττάρου, θα ήταν σημαντική. Είναι δυνατόν να θαφτεί ένας τόσο μεγάλος επιστήμονας και μια τόσο σοβαρή δήλωση; Και όμως είναι. Υπάρχουν κορυφές της Ιατρικής, καθηγητές Ιατρικής με ευρύτητα πνεύματος, που αγνοούν το όνομά του. Πόσο μάλλον να έχουν διαβάσει το έργο του. Πως γίνεται αυτό; Όλα γίνονται σ’ αυτόν τον κόσμο, όταν υπάρχουν τα αργύρια στη μέση.
Την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2007 στην εφημερίδα «Το Βήμα» ο καθηγητής Μιχελάκης με την ευκαιρία δημοσιευμένου άρθρου του στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό «Cancer Cell» (ημέρα δημοσίευσης: 17 Ιανουαρίου 2007), ανέλυσε την θεωρία του Warburg, τονίζοντας πως υπάρχει μία ιδιότητα των καρκινικών κυττάρων, η οποία είχε παρατηρηθεί από τη δεκαετία του 30, αλλά δεν είχε αξιοποιηθεί ως σήμερα. Ειδικότερα ο Warburg είχε παρατηρήσει, ότι «ο μεταβολισμός των καρκινικών κυττάρων αλλάζει με χαρακτηριστικό τρόπο αλλά αυτό είχε θεωρηθεί αποτέλεσμα της κακοήθους εξαλλαγής και όχι μια παράμετρος που συμβάλλει σε αυτή την εξαλλαγή. Μόλις την τελευταία πενταετία, οι ιδέες του Warburg σχετικά με τη σημασία της μεταβολικής διαταραχής των καρκινικών κυττάρων, άρχισε να επανέρχεται στο προσκήνιο» τόνισε ο διακεκριμένος Έλληνας ερευνητής γιατρός. Με δυο λόγια η παρατήρηση του Warburg, πως τα καρκινικά κύτταρα χρειάζονται τεράστιες ποσότητες ζάχαρης και είναι η κύρια αιτία του καρκίνου, πετιέται στο καλάθι των αχρήστων με το επιχείρημα των φαρμακευτικών εταιρειών, πως ο καρκίνος προκαλεί αυτή την τεράστια κατανάλωση ζάχαρης (γλυκόζης) και όχι το σωστό, πως η ζάχαρη (υδατάνθρακες) προκαλεί καρκίνο όπως απέδειξε ο Warburg και πήρε το Nobel. Απλή σοφιστεία. Ω! εσείς δυνατοί δικηγόροι του πλανήτη θα είχατε ποτέ σκεφτεί αυτό το κόλπο; Άρα σύμφωνα με τη θεωρία του Warburg τα καρκινικά κύτταρα χρειάζονται δέκα φορές περισσότερη ζάχαρη απ’ ότι τα υγιή κύτταρα.
Θα λιμοκτονήσουν, αν από τη διατροφή ενός ασθενούς αφαιρεθούν τα γλυκά, η άσπρη ζάχαρη, το ρύζι, οι πατάτες, τα γάλατα, τα ψωμιά, τα αναψυκτικά και οτιδήποτε περιέχει τεχνητή ζάχαρη. Μόνο ζάχαρη από φυσικές πηγές από φρούτα, που περιέχουν οξυγόνο, έχοντας μεγάλη ποσότητα καλίου (ο σκουπιδιάρης του οργανισμού), πρέπει παίρνουν οι καρκινοπαθείς. Ο ρόλος των σούπερ αντικαρκινικών τροφών, όπως το ρόδι, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή των αντιοξειδωτικών, λεμόνι, το σκόρδο, το μήλο, το κρεμμύδι, το χέλι, το, μπρόκολο, το λάχανο, το μαρούλι, το κουκούτσι του βερίκοκου, το πράσινο τσάι, τα κόκκινα μούρα, το μωβ λάχανο, το βατόμουρα, το πράσο, τα ραδίκια, τα καρύδια, τα φύλλα ελιάς κ.λπ., έχουν υποτιμηθεί και αγνοηθεί από το φαρμακευτικό κατεστημένο[1]. Ό,τι αγνοούμε τείνουμε να το περιφρονούμε."
Αν έκανε τη δήλωση αυτή οποιοσδήποτε άλλος, έστω μεγάλος επιστήμονας, θα είχε δεχθεί μεγάλη επίθεση και γελοιοποίηση. Τα Nobel όμως είναι Nobel. Οι φαρμακευτικές εταιρείες με τη δύναμή τους, απλά έθαψαν τη δήλωση. Το ζήτημα είναι σοβαρό. Δεν μπορεί ένας Νομπελίστας, ένας άνθρωπος που δεν είναι τυχαίος να βγαίνει και να κατηγορεί ευθέως χωρίς μισόλογα, πως, υπάρχουν άνθρωποι που εμποδίζουν την εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης, πως θα πεθάνουν εκατομμύρια άνθρωποι άδικα, γιατί ακριβώς δεν εφαρμόζεται αυτή η επιστημονική γνώση. Με δύο λόγια η Θεραπεία του καρκίνου έχει βρεθεί σύμφωνα με τον Warburg. Το ίδιο λένε και οι απλοί άνθρωποι του λαού μας. Το λαό δεν τον ξεγελάς. Θα ακούσουμε απλούς ανθρώπους να λένε, πως «το φάρμακο για τον καρκίνο έχει βρεθεί αλλά δεν το αφήνουν». Βέβαια η προσέγγιση αυτή είναι λάθος στη λέξη φάρμακο. Τα φάρμακα είναι οι τροφές μας. «Η τροφή σου θα είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου θα είναι η τροφή σου». Στη δήλωσή του ο Warburg, σημείωνε επίσης πως δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία ούτε άγνοια πάνω στο αντικείμενο της πρόληψης για να μην παθαίνουμε καρκίνο και πως η πρόληψη, μιας και ξέρουμε την κύρια αιτία του καρκίνου στο επίπεδο του κυττάρου, θα ήταν σημαντική. Είναι δυνατόν να θαφτεί ένας τόσο μεγάλος επιστήμονας και μια τόσο σοβαρή δήλωση; Και όμως είναι. Υπάρχουν κορυφές της Ιατρικής, καθηγητές Ιατρικής με ευρύτητα πνεύματος, που αγνοούν το όνομά του. Πόσο μάλλον να έχουν διαβάσει το έργο του. Πως γίνεται αυτό; Όλα γίνονται σ’ αυτόν τον κόσμο, όταν υπάρχουν τα αργύρια στη μέση.
Την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2007 στην εφημερίδα «Το Βήμα» ο καθηγητής Μιχελάκης με την ευκαιρία δημοσιευμένου άρθρου του στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό «Cancer Cell» (ημέρα δημοσίευσης: 17 Ιανουαρίου 2007), ανέλυσε την θεωρία του Warburg, τονίζοντας πως υπάρχει μία ιδιότητα των καρκινικών κυττάρων, η οποία είχε παρατηρηθεί από τη δεκαετία του 30, αλλά δεν είχε αξιοποιηθεί ως σήμερα. Ειδικότερα ο Warburg είχε παρατηρήσει, ότι «ο μεταβολισμός των καρκινικών κυττάρων αλλάζει με χαρακτηριστικό τρόπο αλλά αυτό είχε θεωρηθεί αποτέλεσμα της κακοήθους εξαλλαγής και όχι μια παράμετρος που συμβάλλει σε αυτή την εξαλλαγή. Μόλις την τελευταία πενταετία, οι ιδέες του Warburg σχετικά με τη σημασία της μεταβολικής διαταραχής των καρκινικών κυττάρων, άρχισε να επανέρχεται στο προσκήνιο» τόνισε ο διακεκριμένος Έλληνας ερευνητής γιατρός. Με δυο λόγια η παρατήρηση του Warburg, πως τα καρκινικά κύτταρα χρειάζονται τεράστιες ποσότητες ζάχαρης και είναι η κύρια αιτία του καρκίνου, πετιέται στο καλάθι των αχρήστων με το επιχείρημα των φαρμακευτικών εταιρειών, πως ο καρκίνος προκαλεί αυτή την τεράστια κατανάλωση ζάχαρης (γλυκόζης) και όχι το σωστό, πως η ζάχαρη (υδατάνθρακες) προκαλεί καρκίνο όπως απέδειξε ο Warburg και πήρε το Nobel. Απλή σοφιστεία. Ω! εσείς δυνατοί δικηγόροι του πλανήτη θα είχατε ποτέ σκεφτεί αυτό το κόλπο; Άρα σύμφωνα με τη θεωρία του Warburg τα καρκινικά κύτταρα χρειάζονται δέκα φορές περισσότερη ζάχαρη απ’ ότι τα υγιή κύτταρα.
Θα λιμοκτονήσουν, αν από τη διατροφή ενός ασθενούς αφαιρεθούν τα γλυκά, η άσπρη ζάχαρη, το ρύζι, οι πατάτες, τα γάλατα, τα ψωμιά, τα αναψυκτικά και οτιδήποτε περιέχει τεχνητή ζάχαρη. Μόνο ζάχαρη από φυσικές πηγές από φρούτα, που περιέχουν οξυγόνο, έχοντας μεγάλη ποσότητα καλίου (ο σκουπιδιάρης του οργανισμού), πρέπει παίρνουν οι καρκινοπαθείς. Ο ρόλος των σούπερ αντικαρκινικών τροφών, όπως το ρόδι, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή των αντιοξειδωτικών, λεμόνι, το σκόρδο, το μήλο, το κρεμμύδι, το χέλι, το, μπρόκολο, το λάχανο, το μαρούλι, το κουκούτσι του βερίκοκου, το πράσινο τσάι, τα κόκκινα μούρα, το μωβ λάχανο, το βατόμουρα, το πράσο, τα ραδίκια, τα καρύδια, τα φύλλα ελιάς κ.λπ., έχουν υποτιμηθεί και αγνοηθεί από το φαρμακευτικό κατεστημένο[1]. Ό,τι αγνοούμε τείνουμε να το περιφρονούμε."
1 σχόλιο:
Πάντως ο Γέροντας Παϊσιος έλεγε πως το φάρμακο του καρκίνου δεν το επιτρέπει ο Θεός να το βρουν οι άνθρωποι διότι ο παράδεισος έχει γεμίσει από καρκινοπαθείς.
Δημοσίευση σχολίου