Όμορφη και παράξενη
πατρίδα,
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα.
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά,
στήνει στην γη καράβι, κήπο στα νερά,
κλαίει φιλεί το χώμα, ξενιτεύεται.
Μένει στους πέντε δρόμους, αντρειεύεται.
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα.
Κάνει να πάρει πέτρα, την επαρατά.
Κάνει να τη σκαλίσει, βγάνει θάματα.
Μπαίνει σ' ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς,
ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύρρανους.
Όμορφη και παράξενη πατρίδα,
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα.
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα.
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά,
στήνει στην γη καράβι, κήπο στα νερά,
κλαίει φιλεί το χώμα, ξενιτεύεται.
Μένει στους πέντε δρόμους, αντρειεύεται.
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα.
Κάνει να πάρει πέτρα, την επαρατά.
Κάνει να τη σκαλίσει, βγάνει θάματα.
Μπαίνει σ' ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς,
ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύρρανους.
Όμορφη και παράξενη πατρίδα,
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα.
Οδυσσέας Ελύτης
1 σχόλιο:
Τι παράξενη;;;
Αίνιγμα την έχουν καταντήσει!
Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Δημοσίευση σχολίου