Οδυσσέας Ελύτης
Κάθε φορά πού μπαίνω σε μιαν από τις μισογκρεμισμένες και μισοζωγραφισμένες εκείνες μικρές εκκλησίες πού απόμειναν ενσωματωμένες, ίδια βράχια, μέσα στο ελληνικό ύπαιθρο, και με χτυπήσει η μυρωδιά της υγρασίας των τοίχων, μου φαίνεται ότι έρχομαι σε άμεση, σε δερματική σχεδόν επαφή με το σόι μου — λες κι έχω αποδείξεις ότι αυτό κρατάει ολόισα από το Βυζάντιο. Κι ένας κόσμος ολόκληρος τότε, με τα μώβ και τα χρυσά του διακόσμου του, μου προσφέρεται σε κοινωνία μυστική. Πρέπει να σέβεται κανείς πολύ τις αισθήσεις, να τρέμει στη συνείδηση της αγιότητας τους, για να μπορεί να φτάνει έτσι, από τους αντίποδες, στο ίδιο χριστιανικό αποτέλεσμα.
Γιάννης Τσαρούχης, 1964.
4 σχόλια:
πάντα ήξερε ο Τσαρούχης τί έλεγε.
πρέπει πραγγματικά νά΄σεβεται κανείς τίς αισθήσεις.Οταν παροκολουθει κανεις θεια λειτουργια και τά μεγαφωνα είναι στήν διαπασων και οι ψάλτες φωνάζουν στήν κυριολεξια,ντρέπομαι.
μα δεν υπάρχει αισθητική ....σε αυτό που περιγράφεις....
αντιληπτό....μάλλον όχι !!!
Οι αισθήσεις συμμετέχουν στήν εκκλησια ,η οποία χαρακτηρίζεται από τό καλλος.Δέν καταλαβαίνω τήν αντίρρηση.
Δημοσίευση σχολίου