Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ( Μρκ. 1, 1-8)

Ο  ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ
      
Το χριστιανικό μήνυμα ονομάζεται Ευαγγέλιο, δηλ. ευχάριστα νέα. Γι’αυτό και ο Ευαγγελιστής Μάρκος ονομάζει «ευαγγέλιο» το βιβλίο που περιέχει το χριστιανικό μήνυμα. Υπάρχουν όμως και σήμερα άνθρωποι που διερωτώνται αν το χριστιανικό μήνυμα εξακολουθεί να είναι χαρούμενο μήνυμα.
        Για ν’απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό πρέπει να δούμε πρώτα τους λόγους για τους οποίους τότε το χριστιανικό ήταν «ευαγγέλιο» δηλ. ευχάριστα και καλά νέα.
        Κατά την εποχή που ενηνθρώπησε ο Χριστός ολόκληρος ο κόσμος ζούσε μέσα σε μια φοβερή αναστάτωση. Όλοι περίμεναν κάποιον να τους σώσει κυρίως από την πνευματική δυστυχία που πίεζε όλους τους λαούς. Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν ούτε γιατί ζουν, ούτε πως μπορούν να βρουν την ευτυχία τους. Ένοιωθαν εγκαταλελειμμένοι και ηττημένοι της ζωής. Είχαν βέβαια ελπίδες σε διάφορους «σωτήρες», αλλά τους είχαν απογοητεύσει.
        Αυτό αποτελούσε έναν επί πλέον λόγο, ώστε όταν ήρθε ο Ιησούς Χριστός, έδειξε τον σκοπό της ζωής μας και αποκάλυψε το νόημα της. Ακόμη μας υπόδειξε τον τρόπο που μπορούμε ν’απαλλαγούμε από τα βάρη που μας πίεζαν για να πετύχουμε αυτό τον σκοπό. Τρίτο, όταν εξασφαλίσει στον άνθρωπο την συμπαράσταση για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που θα συναντήσει στην εκπλήρωση αυτού του σκοπού και τέταρτο έδωκε στον άνθρωπο τη διαβεβαίωση της νίκης κατά του κακού και της δυστυχίας του. Τότε άρχισαν να αναγνωρίζουν, ότι αυτός ήταν ο πραγματικός Σωτήρας. Η είδηση ότι ο Σωτήρας του κόσμου ήρθε μαζί με το περιεχόμενο της διδασκαλίας Του, αυτά αποτελούσαν τότε το «χαρούμενο μήνυμα», το «ευαγγέλιο».   
        Ας δούμε όμως τα στοιχεία του χριστιανικοί μηνύματος πιο αναλυτικά.
        Ο άνθρωπος που είχε τότε απελπισθεί από τις περιπλανήσεις στα διάφορα θρησκευτικά και φιλοσοφικά σχήματα, όταν άκουσε αυτό το μήνυμα, κατάλαβε ποια είναι η πορεία της ζωής του. Αντιλήφτηκε, ότι πρέπει να κατευθύνει όλη του τη ζωή προς τον Θεό, με την έννοια ότι αυτό δεν σημαίνει και αποξένωση από τη γη. Γιατί Εκείνος που μας δίδαξε στην καθημερινή μας προσευχή να λέμε «γενηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανώ και επί της γης» δεν ήταν δυνατό να μην μας δώσει το σύνθημα να αποξενωθούμε από τη γη. Ο Χριστός μας ζητά να αξιοποιήσουμε την γη μέσω του ουρανού.
        Αυτό όμως μας οδηγεί σε ένα δεύτερο σημείο του χριστιανικού μηνύματος δηλαδή στον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος θα φτάσει στον σκοπό που του υποδεικνύει ο Θεός. Για να κατακτήσουμε την χαρά και ευλογία που όλοι ποθούμε και αγωνιζόμαστε, πρέπει να επικρατήσει το θέλημα του Θεού «και επί της γης». Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να όλοι να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημά Του. Με άλλα λόγια, να αγαπήσουμε τον Θεό με όλη την καρδιά μας και με όλη την ύπαρξή μας και αυτό να το δείξουμε όχι με κούφια λόγια και ψευδοσυναισθηματισμούς, αλλά με ένα και μοναδικό τρόπο: με την εκπλήρωση του υπολοίπου της πρώτης και μεγάλης εντολής, με την αγάπη μα προς τους άλλους. Θα πρέπει ο εγωκεντρισμός να αντικατασταθεί με τον ετεροκεντρισμό.
        Τώρα, αν θα εξαφανιστούν οι δυσκολίες από την ζωή στην περίπτωση που ακολουθήσουμε τον δρόμο που μας υποδεικνύει ο Θεός μας φέρνει στο τρίτο σημείο του χριστιανικού μηνύματος. Αν ακολουθούμε τον δρόμο του Θεού οι δυσκολίες θα υπάρχουν και πολλές μάλιστα «Πολλαι αι θλίψεις των δικαίων» εκείνο όμως που δεν θα υπάρξει θα είναι η απόγνωση γιατί θα έχουμε αμέριστη την συμπαράσταση του Θεού. 
        Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο όχι για να μην έχουμε δυσκολίες, όσοι δε τον ακολουθούν πιστά έχουν μεγαλύτερες, αλλά ήρθε στον κόσμο για να μην αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες μόνοι μας. Στις δυσκολίες είναι και Εκείνος δίπλα μας. Φυσικά και μετά την ενανθρώπιση του Θεού θα υπάρχουν και αρρώστιες και πόνος και φτώχεια και δυστυχία και θάνατος και εμπόδια. Αυτά τα αντιμετωπίζουν όλοι όσοι τον ακολουθούν, αλλά εκτός από αυτά υπάρχει και Εκείνος. Όχι μόνο ως υπόδειγμα, αλλά και για να μας βοηθήσει στην υπερνίκησή τους. Είναι «ο αυτός σήμερα χθες και εις τους αιώνας» συμπαραστάτης για να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο.
        Το τέταρτο στοιχείο του «χαρούμενου μηνύματος» είναι η βεβαιότητα για την τελική νίκη. Η νίκη αυτή ανήκει στον Ιησού χριστό ο οποίος ήταν σε θέση να πει: «Θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμο». Και αυτά μεν για το χριστιανικό μήνυμα όπως παρουσιάζονταν τον καιρό εκείνο. Σήμερα επικρατεί μια τρομερή αναστάτωση, ανάλογη με εκείνη που επικρατούσε για πρώτη φορά όταν ακούστηκε το «Ευαγγέλιο». Και σήμερα μπροστά μας ανοίγεται μια άβυσσος και ένα χάος. Οι άνθρωποι έχουν χάσει εκ νέου τον προσανατολισμό τους και είναι απογοητευμένοι από όλους τους πρόσφατους οδυνηρούς πειραματισμούς, που έγιναν για να κατακτήσουν την ευτυχία. Και ενώ ζει μέσα στο πλήθος των υλικών αγαθών και την ευμάρεια της καταναλωτικής κοινωνίας καταποντίζεται μέσα στο πέλαγος της δυστυχίας. Και το τραγικότερο είναι ότι ο σύγχρονος άνθρωπος ως τέρμα των προσπαθειών του και επιβράβευση των θυσιών του περιμένει όχι την νίκη αλλά την ολοκληρωτική καταστροφή του.      
        Για τον ταλαίπωρο λοιπόν σημερινό άνθρωπο έπαψε να υπάρχει «Ευαγγέλιον – χαρούμενο μήνυμα»;
        Δεν υπάρχει τρόπος για να ξεφύγει από το χάος;
        Όλοι όσοι ιδίως έχουμε την τιμή να ονομαζόμαστε με το τίμιο χριστιανικό όνομα, ας προσπαθούμε να ζούμε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η ζωή μας να είναι ένα ζωντανό χαρούμενο μήνυμα ως παρήγορη υπόσχεση αλλά και σαν ζωντανή πραγματικότητα.

π.Γ.Στ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: