ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

 

Μητροπολίτη Κισάμου ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ

«Ώ θεοί έμαθα να ζω. Αφήστε με λοιπόν να ζήσω» έλεγεν ο Ελληνολάτρης ποιητής Χέλντερλιν.

        Και μεταφέρω εδώ τα λόγια αυτά του πονεμένου ποιητού γιατί πιστεύω και ‘γω πως η ζωή είναι μια τέχνη, η πλειό μεγάλη τέχνη, που πρέπει να την μάθει κανείς για να μπορεί να ζήσει και να τη χαρεί.

        Βαθύς και απέραντος είναι ο πόθος του ανθρώπου για τη ζωή, ο πόθος εκείνος που κι’ όταν ακόμη συντρίβεται και σβήνει στα κράσπεδα του τάφου μετουσιώνεται σε όνειρο και προσδοκία της αιωνιότητος.

        Φαίνεται όμως πως ο πόθος αυτός ξεκινά μέσα από το κορμί και την ψυχή μας σαν μια τυφλή ηφαιστιακή δύναμη που πρέπει να ξέρει κανείς να τη δαμάζει να την ερμηνεύει για να μην αυτοκαταστρέφεται στα ένστικτα και τις ορμές της.

        Λυπούμαι κείνους που ζούνε στον ωραίο αυτό κόσμο μια άσχημη και κακομοιριασμένη ζωή, λυπάμαι κείνους που κλείνουν όλες τις πόρτες κι’ όλους τους δρόμους της απέραντης ζωής και την περιορίζουν μόνο σ’ ένα θλιβερό μονοπάτι μικρών και μάταιων υπολογισμών, λυπάμαι κείνους που δεν μάθανε την τέχνη να μετατρέπουν τον πόνο της ζωής σε δύναμη κι’ αγάπη και λυπούμαι ακόμη εκείνους που το τελικό άθροισμα της ζωής των ισοδυναμεί μ’ ένα μηδενικό και φεύγουνε με το τραγικό παράπονο πως δεν νοιώσανε τίποτε.

        Αντίθετα μακαρίζω όλους εκείνους π’ αγωνιστήκανε ειλικρινά και φωτισμένοι από την Άνω Αγάπη μπορέσανε να βρούνε μέσα στη ζωή τον ύστατο σκοπό και να ομολογήσουνε μαζί με τον ποιητή του Φάουστ:

        Ευτυχισμένα μάτια όσα είδατε,

        Ότι κι ήσαν ήσαν όμως τόσον ωραία».

π.Γ.Στ.