ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΛΑ, π.Γ.Στ

Τα διάφορα ιερά σύμβολα της Εκκλησίας μας, όπως ο σταυρός και οι ιερές εικόνες, έχουν γίνει πέτρα σκανδάλου για τους ορθολογιστές των μεταχριστιανικών εποχών. Αυτοί τα θεωρούν αφελή και κατώτερης μορφή λατρείας που αρμόζει στους απλοϊκούς.

Μια βαρύτερη και ουσιαστικότερη όμως θεώρηση των πραγμάτων μας αποκαλύπτει το εντελώς αντίθετο. Οι εικόνες και τα σύμβολα της Εκκλησίας όχι μόνο δεν είναι αφελείς και παιδαριώδεις εκφράσεις λατρείας, αλλά αντιθέτως εκφράζουν την βαθύτερη θεολογική της συνείδηση.

          Όπως είναι γνωστό μέσα στην Εκκλησία συντελείται η μεταμόρφωση της ανθρώπινης φύσεως όπως και η ανακαίνιση της αλόγου φύσεως. Η Εκκλησία είναι το μυστήριο της οικονομίας του Θεού και οι εικόνες και τα ιερά της σύμβολα αποτελούν μια όψη αυτού του μυστηρίου της οικονομίας του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Δημιουργούν μια σχέση ενότητας μεταξύ ανθρώπου και Θεού, φυσικού και μεταφυσικού, ορατού και αοράτου, φθαρτού και άφθαρτου.

Οι εικόνες λοιπόν και ο Σταυρός και τα άλλα σύμβολα της Εκκλησίας δεν είναι απλά αντικείμενα σχέσεων, αλλά έκφραση του φυσικού και υπερβατικού  μας κόσμου. Γι’ αυτό και η προσκύνηση των ιερών εικόνων δεν αναφέρεται στο υλικό της στοιχείο, αλλά στο εικονιζόμενο πρόσωπο. Έτσι δια των εικόνων ενώνεται ο ουρανός και η γη και το υπερφυσικό στοιχείο μπαίνει στην καθημερινή πραγματικότητα. Οι Άγιοι που εικονίζονται στις εικόνες δεν εγκατέλειψαν την ζωή μας. Είναι παρόντες για του Αγίου Πνεύματος και μας συμπαρίστανται συνεχώς. Η Εκκλησία είναι ενιαία και τα μέλη της είτε είναι στον ουρανό είτε στη γη ανήκουν στο ίδιο σώμα με την ίδια κεφαλή: τον Ιησού Χριστό.

Η εικόνα ενός αγίου μας οδηγεί στο αρχέτυπο της δικής μας εικόνας. Το θαύμα επιβεβαιώνει την αποκατάσταση του « κατ’ εικόνα Θεού» δημιουργηθέντος ανθρώπου. Όσο πιο βαθύτερη είναι η αποκατάσταση της αρχέτυπης εικόνας μας τόσο πιο ανακαινισμένη γίνεται για όλη τη δημιουργία.

Με την πτώση του ανθρώπου έπεσε και η δημιουργία. Μ ε την ανάσταση του ανθρώπου ανακαινίζεται και η κτίση. Το μεγαλύτερο θαύμα της δημιουργίας είναι η αποκατάσταση και η αναστήλωση του αρχετύπου της εικόνας μας στο αρχαίο κάλλος της δημιουργίας που μας έδωσε ο Θεός.

Με αυτή τη θεολογική συνείδηση οι εικόνες είναι αναπόσπαστα στοιχεία της λατρευτικής ζωής. Είναι φορείς αποκάλυψης της αλήθειας. Οι παρεκκλίσεις που παρατηρούνται στη στάση μας έναντι των ιερών συμβόλων, είναι αποτέλεσμα άγνοιας της θεολογικής βάσης του θέματος αυτού.

Η  ορθόδοξη λατρευτική συνείδηση έχει ξεκαθαρίσει τα θέματα ουσίας και άκτιστων ενεργειών του Θεού, θείας και ανθρώπινης φύσεως, υποστατικής ένωσης μεταξύ θείας και ανθρώπινης φύσεως στο πρόσωπο του Χριστού, καθώς και τη σχέση  εικόνων και εικονιζόμενων προσώπων.

Μόνον οι ορθολογιστές και οι κακόπιστοι συγχέουν τα πράγματα, γιατί δεν δέχονται την εξ αποκαλύψεως αλήθεια και έτσι χάνουν το σωστό προσανατολισμό τους έναντι των ιερών συμβόλων της Εκκλησίας.

Για μας τα ιερά σύμβολα είναι κλίμακες που οδηγούν στον ουρανό. Είναι στοιχεία αποκαλυπτικά και « ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον».

π.Γ.Στ.