Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Στὴν Παναγία τὴν Κεχριά , Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης



Γλυκει Παρθέν᾿, ξίωσέ με
ν
ρθω κα πάλι στ ναό σου,
που φυσ γλυκ αρα
στ
πλατάνια τ θεόρατα
κάτω στ
ρέμμα, πο πηγ κελαρύζει
κι
πάνω θροΐζει αρα μαλακά.

λος λιος λάμπει στ θόλο
το
ραίου ναο σου μ τ πιατάκια τ ποικιλμένα
κι ε
ωδιάζ᾿ μύρτος κι δάφνη
λόγυρα, κι βρύση κελαδε
στ
ν αλή, πο νθε λιβανωτς κι [ μύρτος].

Στ νεαήμερα τ᾿ γαπημένα
τς δοξασμένης μεταστάσεώς σου
θελα νμαι ν ψάλω τ «Πεποικιλμένη...»
στ πανηγύρι τ σεμνό.

Ν βλέπω ν θαμάζω τ μορφή σου
μ
τ ματάκια τ κλειστά,
μ
τ χεράκια σταυρωμένα,
κι
Υός σου ν κρατε τν μωμη ψυχή σου,
ς τρυγόνα στ χεράκια·

κι πόστολοι κ περάτων
στ
σύννεφα πάνω πετώντας,
κι
γγελοι μ σταυρωμένα χέρια
βλέπουν τ
θάμμα τ φριχτό!

Ψηλ πάνω π᾿ τ δμα, π δυ παραθυράκια,
μ
τς κοκολες δυ καλογεράκια
προβάλλουν κα
τείνουν π ναν τόμον νοιχτό!

κι νας γράφει «Θνητ γυνακα το Θεο μητέρα»
κι λλος· «τ᾿ ορανο εσαι πλατυτέρα,
ς μψυχος νας κα θρόνος το Θεο...»

Γλυκει Παρθέν᾿ ξίωσέ με
ν
ρθω κα πάλι στ ναό σου,
που φυσ γλυκ αρα
στ
ρέμμα στ πλατάνια μυστικά!

Δεν υπάρχουν σχόλια: