Ο Χριστός "εν ετέρα μορφή"

Πρόκειται περί παράξενης όντως βυζαντινής παράστασης του Κυρίου. Απεικόνιση του προσώπου του Χριστού εντελώς διαφορετική απ’ ό, τι Τον γνωρίζουμε. Πράγματι είναι ο Χριστός με μια άλλη μορφή. Η απεικόνιση οφείλει τη διαφορετικότητά της στις εμφανίσεις του Ιησού Χριστού μετά την Ανάστασή Του «εν ετέρα μορφή», όπως σημειώνει ο ι. Ευαγγελιστής ή με δυσδιάκριτη όψη. Τόσο που η Μαρία η Μαγδαληνή στον κήπο του μνημείου τον νομίζει για κηπουρό. Οι δύο οδοιπόροι στο δρόμο τους προς Εμμαούς τον νομίζουν για τυχαίο διαβήτη. Οι μαθητές που ψάρευαν στην Τιβεριάδα Τον ακούνε που τους ζητά να φάει και δεν Τον αναγνωρίζουν και πάλι, καθώς τους περιμένει στην ακρογιαλιά.

          Όλοι βέβαια Τον ανακαλύπτουν τελικά, ξαφνικά, αφού αρχικά πλανηθούν. Είναι ο Ιησούς Χριστός, αλλ’ «εν ετέρα μορφή». Αυτή βέβαια η ετερότητα παραμένει απροσδιόριστη μέσα στις ευαγγελικές διηγήσεις. Ίσως γιατί δεν επιθυμεί να καθορίσει κάποιο συγκεκριμένο τύπο ετερότητος, αλλά να υπογραμμίσει αυτή καθ’ εαυτή την ετερότητα. Μία ετερότητα που φανερώνει την ανθρωπότητα του Χριστού και δι’ Αυτού όλων μας στον καινούργιο τρόπο υπάρξεως μετά την Ανάσταση. Για να φανερώνει τη μεταποίηση του θανάτου σε ζωή αιώνια. Αυτόν τον άλλο τρόπο υπάρξεως του ανθρώπου. Το αναστημένο σώμα του Χριστού είναι η καινούργια ανθρωπότητα.

          Η απεικόνιση της μορφής του Χριστού «εν ετέρα μορφή» συνήθως Τον παρουσιάζει με νεανικό πλατύ πρόσωπο αγένειο ή ολιγογένειο και με πλούσια περιποιημένα μαλλιά και με ιδιαίτερα συνήθως διαπεραστικό βλέμμα. Βλέμμα που επιθυμεί να ελέγξει και να αφυπνίσει όσους Τον ατενίζουν χωρίς να Τον αναγνωρίζουν αναστημένο, άφθαρτο, αθάνατο.

Πηγή: ΑΤΤΙΚΟΣ, «Η Δράση μας» τ. 509