Μεγάλη Παρασκευή

                                                                

                      

                   Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασιν την γην κρεμάσας.

                   Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται ο των αγγέλων βασιλεύς.

                   Ψευδή προρφύραν περιβάλλεται,  

                   ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφάλαις.

                   Ράπισμα κατεδέξατο ο εν Ιορδάνη ελευθερώσαι τον Αδάμ.

                   Ύλοις προσηλώθη,ο Νυμφίος της Εκκλησίας.

                   Λόγχη εκεντήθη ο Υιός της Παρθένου.

                   Προσκυνούμεν σου τα πάθη Χριστέ.

                   Δείξον ημίν, και την ένδοξον σου Ανάστασιν.

          Τη αγία και Μεγάλη Παρασκευή τα άγια και σωτήρια και φρικτά πάθη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού επιτελούμεν: τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυράν χλαίναν, τον κάλαμον, το σπόγγον, το όξος, τους ήλους, την λόγχην και προ πάντων τον σταυρόν και τον θάνατον, α δι’ ημάς εκών κατεδέξατο. Έτι δε και του ευγνώμονος ληστού, του συσταυρωθέντος αυτώ, σωτήριον εν τω σταυρώ ομολογίαν.

Στίχοι εις την Σταύρωσιν

Ζων ει Θεός συ, νεκρωθείς εν ξύλω.

Ώ νεκρέ, γυμνέ και Θεού ζώντος Λόγε.

Εις τον ευγνώμονα ληστήν

Κεκλεισμένος ήνοιξε τας πύλας.

Βαλών ο ληστής κλείδα το μνήσθητι μου.

 Τη υπερφυεί και περί ημάς παναπείρω σου ευσπλαχνία, 

Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου τω τιμίω σου αίματι. Τω σταυρώ προσηλωθείς, και την λόγχην κεντηθείς, την αθανασίαν επήγασας ανθρώποις. Σωτήρ ημών, δόξα σοι.