Μέγα Σάββατο

          Το Μ. Σάββατο επιτελούμε ανάμνηση τας ταφής του Σώματος του Χριστού, από το οποίο δεν χωρίστηκε η Θεότητά Του και της καθόδου της ψυχής Του στον Άδη, ενωμένη και αυτή με την παντοδύναμη Θεότητά Του. Εκεί νίκησε τον Άδη και ελευθέρωσε τις κρατημένες σ’ αυτόν ψυχές.

          Σήμερα Σάββατο, ο Κύριος αναπαύεται, όπως ο Θεός αναπαύθηκε μετά τη Δημιουργία των έξι ημερών, «τη ημέρα τη εβδόμη». Το Σάββατο αυτό του Νόμου και της Δημιουργίας προετύπωνε το Σάββατο του Κυρίου. Την ανάπαυσή Του στον τάφο. «Υπνοί η ζωή», γι’ αυτό κάθε Σάββατο θυμόμαστε τους κεκοιμημένους και τελούμε μνημόσυνα.

          Την Τρίτη ημέρα ενώθηκε πάλι η ψυχή με το Σώμα και ανέστη ο Κύριος εκ νεκρών.

          Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ψυχή του Κυρίου νίκησε τον Άδη και το Σώμα νίκησε τον θάνατο, επειδή ήταν ενωμένα με τη θεότητά Του.

          Στην ακολουθία της βραδιάς ψάλλονται σε τρεις στάσεις και τα εγκώμια- μικρά και πολύ αγαπητά τροπάρια αγνώστου ποιητή. Πιθανόν να είναι συνθέσεις του ιε΄ αι. Μετά τη δοξολογία γίνεται έξοδος και περιφορά του Επιταφίου με το ι. κουβούκλιο.

          Το Μ. Σάββατο πρωί γίνεται ο Εσπερινός του απογεύματος, δηλ. του Πάσχα μαζί με τη Θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου. Έχει αναστάσιμο χαρακτήρα και ο λαός την ονομάζει «πρώτη Ανάσταση». Είναι πάρα πολύ ωραία ακολουθία, λόγω της κοσμοσωτηρίου εορτής του Πάσχα, με ωραιότατα τροπάρια.

          Και ο προεόρτιος παιάνας χαράς:

«Ανάστα ο Θεός κρίνον τη γην

ότι συ κατακληρονομήσεις

εν πάσι τοις έθνεσι»

π. Γ. Κουγιουμτζόγλου