Η
σημασία της Ανάστασης του Χριστού δεν εξαντλείται σε μια απολογητική προσπάθεια αποδείξεως της
ιστορικής πραγματικότητας. Τι νόημα θα είχε ένα γεγονός της ιστορίας
μαρτυρημένο από πολλές γραπτές πηγές, αν αυτό δεν σχετιζόταν άμεσα με την
ύπαρξη του καθενός μας; Η Ανάσταση του Χριστού έχει ακριβώς αυτή την υπαρξιακή
διάσταση: δηλώνει την αρχή της νέας δημιουργίας του καινούργιου κόσμου που
προσφέρει ο Θεός στην ανθρωπότητα. Κι ο καινούργιος κόσμος δεν έχει καμιά σχέση
με την οσμή της φθοράς, τον τρόμο του θανάτου και τις εχθρικές εκδηλώσεις του
ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο, αλλ’ είναι ζωή αγάπης, ζεστασιάς και ελπίδας.
Η
Ανάσταση λοιπόν έχει νόημα όχι απλώς σαν ιστορικό γεγονός στην γενικότητά του,
αλλά σαν θείο προσκλητήριο που αφορά τον κάθε άνθρωπο ιδιαίτερα. Κι όταν ο Θεός
προσφέρει το δώρο της ζωής, δεν αποτελεί ασύνετη εκδήλωση του ανθρώπου να
προτιμάει τον θάνατο; Όταν ο Θεός με την Ανάσταση του Χριστού ξαναδημιουργεί
τον χαλασμένο κόσμο και δίνει τη δυνατότητα αναστάσεως του κάθε ανθρώπου,
ποια δικαίωση μπορεί να έχει όποιος
επιμένει στην απόγνωση και το μηδέν;
Η
Ανάσταση του Χριστού είναι μήνυμα ελπίδας και ζωής. Το μήνυμα αυτό με το
κήρυγμα της Εκκλησίας απευθύνεται στον άνθρωπο κάθε εποχής και μαρτυρεί την
ανεξάντλητη αγάπη του Θεού ο οποίος, παρά τις θανατηφόρες ενέργειες των
ανθρώπων, τους καλεί συνεχώς στη ζωή και στον κόσμο της Αναστάσεως.
Πηγή: Ι. Καραβιδόπουλος, Καθ. Παν.
Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου