Η περιουσία μου, η περιουσία
σου, η ιδιοκτησία μας:
Η δική μας, η δική σου…
Το κεφάλαιο μου, τα πλούτη
σου, τα αγαθά μας:
Τα δικά μου, τα δικά σου….
Ένας κόσμος
μαλθακός, ρυπαρός και
κλειστός,
που μέσα του οχυρωνόμαστε.
Δεν υπάρχει καιρός γι’ αγάπη.
Χιλιάδες εκατομμύρια πτωχών
χωρίς ψωμί,
χωρίς στέγη, δίχως στήριγμα.
Η περιουσία μου, η περιουσία
σου.
Τα κεφάλαιά μου, τα αγαθά
σου:
Τα δικά μου, τα δικά σου,
το δικό μου, το δικό σου.
Εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια
έχομε Χριστιανισμό!
Μα πότε θ’ αρχίσωμε νά'μαστε
Χριστιανοί;
Ρ. ΦΟΛΛΕΡΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου