Ένας ευλαβής χριστιανός
συζητούσε με τον Θεό
-Κύριε θα ήθελα να ξέρω
πώς είναι η κόλαση και πώς είναι ο παράδεισος.
Ο Κύριος τον οδήγησε
σ'ένα μέρος όπου βρισκόταν δυο πόρτες. Άνοιξε τη μία και ο άνθρωπος κοίταξε
μέσα. Στο μέσο του δωματίου βρισκόταν ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι. Πάνω
βρισκόταν μια κατσαρόλα με φαγητό. Μύριζε τόσο υπέροχα που κανείς δεν θα
μπορούσε να αντισταθεί. Οι άνθρωποι που κάθονταν γύρω από το
τραπέζι ήταν αδύνατοι και ασθενικοί. Φαίνονταν πεινασμένοι. Κρατούσαν κουτάλια
με πολύ μακρύ χερούλι τα οποία ήταν δεμένα στο χέρι τους και έτσι μπορούσαν να
φτάσουν στο φαγητό. Επειδή όμως τα κουτάλια ήταν πιο μακριά από τα χέρια τους
δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα τους. Ο ευσεβής άνθρωπός ανατρίχιασε
βλέποντας πόσο υπέφεραν.
Τότε ο Θεός του
λέει: ''Μόλις είδες την κόλαση''
Έπειτα πήγαν
σ'ένα άλλο δωμάτιο και άνοιξαν την πόρτα. Ήταν ίδιο με το πρώτο. Ένα στρογγυλό τραπέζι
και πάνω φαγητό. Οι άνθρωποι είχαν τα ίδια ακριβώς κουτάλια, φαίνονταν όμως
χορτάτοι, γελούσαν και μιλούσαν μεταξύ τους.
Ο ευσεβής άνθρωπος
είπε: ''Δεν καταλαβαίνω''.
Τότε ο Θεός του
απάντησε: ''Είναι πολύ απλό. Είναι θέμα δεξιότητας.
Οι υγιείς άνθρωποι έμαθαν να ταΐζουν
ο ένας τον άλλον, ενώ οι άλλοι σκέφτονταν μόνο τον εαυτό τους!''
Έστειλε Κ.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου