Η μετάνοια είναι το πρώτο κομμάτι
από σταθερό έδαφος κάτω από τα πόδια μας, το μόνο απ’ το οποίο μπορούμε να
προχωρήσουμε όχι προς νέες έχθρες, αλλά προς την αρμονία και την πνευματική
ανάπτυξη.
Στα τελευταία χρόνια δεν έχουμε
χάσει απλώς το δώρο της μετάνοιας στην κοινωνική μας ζωή, αλλά το έχουμε
γελοιοποιήσει. Εδώ και μισό αιώνα ενεργούμε με την πεποίθηση, ότι οι ένοχοι
ήταν Τσαρικοί, οι μπουρζουάδες, η Λευκή Φρουρά, οι μετανάστες, οι ανατρεπτικοί,
οι μηχανικοί, οι σαμποτέρ, οι εχθροί του λαού, οι εθνικιστές, οι καιροσκόποι,
οι ιμπεριαλιστές, όλοι και ο καθένας εκτός
από σένα και μένα. Προφανώς είναι αυτοί, όχι εμείς, που πρέπει να
αναμορφωθούν. Πώς αλλιώς μπορούν ν’αναμορφωθούν αυτοί εκτός με ξιφολόγχες,
αγκαθωτό σύρμα και λιμοκτονία;
Εμείς, οι σημερινές γενηές των
ηλικιωμένων και μεσηλίκων, περάσαμε τη ζωή μας
με το να σπαρταρούμε και να τσαλαβουτούμε στο βούρκο του βρωμερού
τέλματος μιας κοινωνίας βασισμένης στη βία και στην απάτη. Πώς μπορούσαμε να
ξεφύγουμε το μίασμα; Βυθιστήκαμε στο βούρκο μερικοί, άλλοι ως τα γόνατα, άλλοι
ως τη μέση, άλλοι μέχρι το λαιμό, ενώ μερικοί είναι εντελώς βυθισμένοι, και
πότε-πότε έρχονται οι μπουρμπουλήθρες μιας ψυχής, που ακόμα δεν έχει πεθάνει,
έρχονται στην επιφάνεια, για να μας θυμίσουν την ύπαρξή τους.
Αλλά ποιοι, αν όχι εμείς, αποτελούν
την κοινωνία; Αυτή η επικράτεια του σκότους, του ψεύδους, της ωμής βίας, της
απαρνήσεως της δικαιοσύνης και της δυσπιστίας στο καλό, αυτό το γλοιώδες τέλμα
σχηματίστηκε από μας και κανέναν άλλο. Μεγαλώσαμε συνηθίζοντας στην ιδέα να
υποτασσόμαστε και να λέμε ψέματα, προκειμένου να επιζήσουμε, και αναθρέψαμε τα
παιδιά μας να κάνουν το ίδιο….
Αν τώρα λαχταρούμε να πάμε εμπρός σε
μια τουλάχιστον δίκαιη, καθαρή, τίμια κοινωνία, πώς αλλιώς μπορούμε να το
κάνουμε, παρά απορρίχνοντας το βάρος του παρελθόντος μας; Και πώς αλλιώς παρά
με τη μετάνοια; Είμαστε όλοι ένοχοι και ρυπαροί. Δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε το
βασίλειο της γενικής απάτης σε βασίλειο γενικής αλήθειας, ακόμα και με τα
εξυπνότερα και τα πιο επιδέξια τεχνάσματα με οικονομικές και κοινωνικές
μεταρρυθμίσεις. Όχι, αυτά τα τούβλα- για το χτίσιμο της νέας κοινωνίας είναι
άσχημα φτιαγμένα. Μόνο η μετάνοια ενός πλήθους ανθρώπων μπορεί ο αέρας και το
χώμα της πατρίδας να καθαρισθεί, ώστε να μπορέσει ν’ αναπτυχθεί μία νέα, υγιής
εθνική ζωή. Δεν μπορούμε να πάρουμε καθαρή συγκομιδή από ένα χαλασμένο, σαθρό,
πετρωμένο χώμα.
Αλ. Σολζενίτσιν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου