Τρεις εικόνες από το
πάθος
« ..Σταυρωθέντα…Ταφέντα…
και αναστάντα»
Ο Σταυρός
Γύρω
από το Σταυρό του Χριστού συνωθείται ένας συρφετός ανυποψίαστων ανθρώπων για το
μυστήριο που συντελείται εκείνη την ώρα στο Γολγοθά. Θεομάχος, επιπόλαιος, βλάσφημος κατά του εσταυρωμένου Ιησού
Χριστού.
Πάνω στον Σταυρό ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων
πάσχει εκούσια, φορτωμένος την πανανθρώπινη ανομία για να εξουδετερώσει το
θανατηφόρο δηλητήριό της.
Οι ι. ευαγγελιστές με λιτό τρόπο περιγράφουν τα πάνσεπτα
Πάθη Του, ενώ οι προφήτες προχωρούν πιο πολύ και διεισδύουν μέσα στην ψυχολογία
της ανθρώπινης φύσης του Κυρίου που πάσχει.
Η εκούσια σταύρωση του Κυρίου δεν λύτρωσε απλά τον
άνθρωπο, αλλά τον έσωσε. Από τότε ο Σταυρός είναι η ζωή και η ανάσταση για μας,
το μοναδικό καύχημα του χριστιανού. Δεν
είναι πλέον σύμβολο θανατικής καταδίκης, αλλά απολύτρωση και ζωή.
Η Ταφή
Το έργο της σωτηρίας συνεχίζεται με μια δεύτερη εικόνα.
Μέσα στο Ζωοδόχο Τάφο αναπαύεται άφθαρτο το ζωοποιό Σώμα του Κυρίου. Προς
στιγμή είχε δύσει ο Ήλιος της δικαιοσύνης, για να φωτίσει τα καταχθόνια με το
φως της σωτηρίας. Κατέβηκε κυριολεκτικά στον Άδη για να νεκρώσει τον θάνατο και
να συλήσει το βασίλειό του. Είναι θριαμβευτής βασιλιάς.
Γύρω από το μνημείο του Μεγάλου Νεκρού γίνεται μία αλλαγή
φρουράς. Τους μυροφόρους ενταφιαστές τους διαδέχονται οι θεοκτόνοι. Μέσα στη
ζάλη της παραφοράς τους είχαν λησμονήσει πως Αυτός ήταν που ανάστησε τον Λάζαρο.
Η δόξα Του «μετέτρεψε το Σταυρό σε νίκη
και την ταφή σε θρίαμβο. Τα εντάφια σπάργανα αποτελούν την επιβεβαίωση γι’
αυτούς που «σημείον επιζητούν».
Η Ανάσταση
Η θεωμένη ανθρώπινη φύση Του δεν μπορούσε να δεσμευτεί
από την κτιστότητα. Οι στρατιώτες από φύλακες έγιναν μάρτυρες του θαυμαστού
γεγονότος.
Το θέλημα όμως του ανθρώπου θέλησε ξανά να πολεμήσει το
θέλημα του Θεανθρώπου Χριστού. Οι στρατιώτες έδειξαν προθυμία να επαναλάβουν
την προδοσία του Ιούδα. Οι Μυροφόρες όμως πήγαν για να προσφέρουν εντάφιες
τιμές, πολύτιμα μύρα, και υπέστρεψαν με την ευωδία της Αναστάσεως την οποία
διαλάλησαν σ’ όλο τον κόσμο.
Οι τρεις αυτές εικόνες- σταθμοί που επιτελούμε αυτές τις
ημέρες μπορούν να δημιουργήσουν κάποιες ψυχικές συγκινήσεις. Αλλά αυτό δεν
είναι αρκετό. Ο Χριστός έπαθε, ετάφη κα αναστήθηκε για μας και ζητά την καρδιά μας «υιέ δος μοι σην
καρδίαν».
Ας συνειδητοποιήσουμε όπως οι Μυροφόρες, πως τίποτε
το γήινο δεν μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτό
τον θησαυρό, που τον αγνοούσαν ή και τον περιφρονούσαν οι σταυρωτές και οι
στρατιώτες, αλλά τον κράτησαν ως αναφαίρετο θησαυρό όσοι φάνηκαν αντάξιοι των
θείων δωρεών Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου