Το σχόλιο ενός αναγνώστη του ιστολογίου που μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε την αρετή του Χριστόφορου Τσικνή. Ευχαριστούμε πολύ.
- Πραγματικά "έφυγε" ένας έντιμος, ταπεινός, ξεχωριστός άνθρωπος. Γεμάτος καλοσύνη, ήθος και χριστιανική βίωμα. Και τι δεν θυμάμαι από τις στιγμές που ήμουν μαζί του. Θυμάμαι όταν ανέβηκα για πρώτη φορά στο αναλόγιο, δίπλα του να τον βοηθήσω και να μάθω πώς να ψέλνω, θυμάμαι λοιπόν που μου είπε καθώς έτρεμε η φωνή μου από τον φόβο: "Μη φοβάσαι και μην ντρέπεσαι. Να αισθάνεσαι ότι είσαι τσοπάνης και ψέλνεις μπροστά σε πρόβατα. Καταλαβαίνουν; Όχι!!! Οπότε μην ντρέπεσαι, αφήσου και να προσεύχεσαι όταν ψέλνεις"!!!!Αυτά τα λίγα μου είχαν κάνει εντύπωση και κατάλαβα ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο ευγενή και χριστιανό.Ας είναι Αιωνία του η μνήμη.
4 σχόλια:
Ήταν ταπεινός. Αυτό τα λέει όλα.
Ο Θεός ας τον αναπαύσει.
Χριστός Ανέστη αδελφέ μου Χριστόφορε.
Ξεχωριστός άνθρωπος, όντως...
Όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά όλοι μιλάμε για μεγαλείο ανθρώπου που υπέμεινε αγόγγυστα την ασθένειά του έως τέλους.
Καλό παράδεισο κ.Χριστόφορε.
Γιατοί φεύγουν οι καλοί και ενάρετοι άνθρωποι;Γιατί;
Υπομονετικός άνθρωπος μέχρι εκεί που δεν φαντάζεται ο νους του ανθρώπου.
Ας είναι αιωνία του η μνήμη.
Δημοσίευση σχολίου