Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Η Μαγεία (γ')



᾿Απαντομε λοιπν σ᾿ ατ·

α) Μνο Θες θεραπεει ληθιν.

᾿Ανητε νθρωπε, καταφεγεις στος μγους γι ν γιατρευτες; Κα πιστεεις, πς διβολος θ γιατρψει πραγματικ τν ρρστια σου; ᾿Εκενος “νθρωποκτνος ν π᾿ ρχς” (᾿Ιω. 8:44), κα θαντωσε λο τ γνος τν νθρπων. Πς τρα θ γνει γιατρς σου; Δν εδες, πο ο δαμονες δν μπρεσαν ν γιατρψουν οτε τος δικος τους μγους π τς πληγς πο τος προξνησε Μωϋσς στν Αγυπτο; (᾿Εξδ. 9:11). Κα τρα θ κνουν καλ σνα; Κα ν ο δαμονες δν λυπονται τν ψυχ σου, πς θ λυπηθον τ σμα σου; ᾿Αστεα πργματα! Γιατ δν πρχει τποτα γλυκτερο γι τ διβολο π τ ν τυραννει τν νθρωπο μ κθε τρπο. Εκολτερο εναι ν δσει κρο φωτι κα φλγα τ χινι, παρ ν γιατρψει διβολος πραγματικ. Οτε μπορε οτε θλει οτε ξρει πς ν γιατρεει. ᾿Αλλ κι ν ποτεθε τι κα μπορε κα θλει κα ξρει, μως ν δν το πιτρψει Θες, π μνος του δν μπορε ν κνει τποτα.

Πστεψε λοιπν, δελφ, τι μνο Θες εναι ληθινς γιατρς ψυχν κα σωμτων. Ο μγοι κα ο δαμονες γιατρεουν χι στ᾿ λθεια λλ φανταστικ. Μ κι ν θελσουν ν γιατρψουν τ σμα σου μ παραχρηση το Θεο, ν ξρεις τι τ γιατρεουν μ σκοπ ν θανατσουν τν ψυχ σου. Πς; Τραβντας σε π τν πστη το Χριστο κα πεθοντς σε ν πιστεεις σ᾿ κενους. Ποι λοιπν φλει σου, ν δ χεις πρσκαιρη γεα, κε μως κολαστες αἰώνια; Ν χαθε ττοια γεα! Ν χαθε ττοια ζω!

Ο διβολος, δελφο μου, εναι νας ψαρς πολ πανοργος. Βζει μικρ δλωμα κα θλει ν πισει μεγλο ψρι. Μ χρα σς δνει λγη γεα, μνο κα μνο γι ν σς στερσει τν παρδεισο, γι ν σς κολσει αἰώνια!

Πς μπορετε λοιπν, γι τ παραμικρ πρβλημα, ν γκαταλεπετε τ γλυκτατο Χριστ - τν ποιητ, τ λυτρωτ, τν ληθιν γιατρ σας - κα ν πηγανετε στν καταραμνο διβολο - τ φονι κα τρανν σας; Πς σς κνει καρδι ν καταφρονετε τσους γους, πο εναι φλοι κα εεργτες κα θεραπευτς σας, κα ν καταφεγετε στος μγους κα τος δαμονες, πο εναι ο πι σπονδοι χθρο σας;

Μ πιστεετε στ᾿ λθεια, πς ατ πο κνει μι λλοπαρμνη κακγρια, μι τσιγγνα, μι μγισσα, δν μπορε ν τ κνει κα Χριστς; Πιστεετε πς μ τ κρβουνα κα τ πταλα κα τ διαβολικ φυλαχτ δν χουν ση τουλχιστο δναμη Σταυρς, γιασμς κα τ λλα σωτρια αματικ μσα τς πστες μας; Αχ, χριστα πλσματα! Αχ, γενε πιστη κα σκληρκαρδη! Πσο δκιο χει Χριστς μας ν λυπται κα ν φωνζει παραπονετικ μαζ μ τν προφτη Ησαα: “Ακουε, οραν, κα νωτζου, γ... υος γννησα κα ψωσα, ατο δ με θτησαν” (Ησ.1:2).

Γι ν μ λυπται λοιπν ησος ξαιτας σας, γι ν μ φανεστε κι σες χριστοι στ μεγλο ατ Εεργτη σας, σς παρακαλ δελφο μου, μν πηγανετε σ μγους κα μγισσες κα τσιγγνες. Κι ταν ρρωστανετε, ν προστρχετε στ Χριστ μ ζωνταν πστη κα ν ζηττε π᾿ Ατν τ γιατρει σας. Γιατ Ατς εναι φιλστοργος πατρας σας. Κι ν σς δωσε τν ρρστια, σς τν δωσε γι ν δοκιμσει τν πομον σας, γι ν σς στεφανσει περισστερο κα γι ν δε ν τν γαπτε γνσια. Ν προστρχετε κμα στν Κυρα Θεοτκο, πο θεραπεει τος σθενες κα παρηγορε τος λυπημνους. Ν προστρχετε, τλος, στος γους Πντες κα ν τος παρακαλετε μ θρμη. Ετσι θ πετχετε τν ληθιν θεραπεα σας.

Κι ν μως δν βρετε τν πολυπθητη γεα, κι ν Θες σς φσει ν ταλαιπωρεστε, πειδ ατ συμφρει τν ψυχ σας, και πλι πρπει ν στκεστε νδρεοι κα στερεο στν πστη. Χλιες φορς ν προτιμσετε τ θαντο, παρ ν καταφγετε σ μγους κα ν᾿ ρνηθετε τσι τ Χριστ.


β) Μνο Θες γνωρζει τ πκρυφα.

Οσοι θλουν ν μθουν τ μλλον διφορα κρυφ πργματα, ς γνωρζουν, τι μνο Θες ξρει λα τ πκρυφα κα μνο Θες προγνωρζει τ μλλοντα. Ο γγελοι κα ο νθρωποι γνωρζουν κποτε τ μυστικ ατ πργματα, χι μως π μνοι τους, λλ’ π ποκλυψη το Θεο. Ο μγοι κα ο δαμονες, πντως, πειδ εναι σκοτισμνοι κα δν χουν τ φωτισμ το Θεο, δν μπορον ν γνωρζουν τποτε κρυφ, οτε τ μλλει ν συμβε στν κθε νθρωπο. Γιατ νθρωπος εναι ατεξοσιος. Αν θλει, κλνει στ καλ· ν δν θλει τ καλ, κλνει στ κακ. Αρα εναι γνωστη ξλιξη κα κατληξ του. Γι᾿ ατ κα Θες περιγελ τ Βαβυλνα, πο ο κτοικο της πστευαν στος στρολγους κα στος δαμονες, κα τς λει: “Ας σ σσουν τρα ο στρολγοι, ς προβλψουν τ πρκειται ν σο συμβε!” (Ησ. 47:13).

Προγνωρζουν, βεβαα, πολλ ο δαμονες, λλ τ ξωτερικ κα φυσικ, συμπερανοντας τ γεγοντα π τος νμους τς φσεως. Οπως, λλωστε, κα πολλο νθρωποι σοφο κα πιστμονες. Ατ μως πο βρσκονται στ βθος τς καρδις το νθρπου κα ξαρτνται π τν προαρεσ του, μνο Θες τ γνωρζει μ κρβεια. ᾿Εκενοι συμπερανουν μερικ π τς κινσεις το σματος κα τν ξωτερικ συμπεριφορ το νθρπου. Ετσι, κα σα φανονται ν προγνωρζουν, τ γνωρζουν σκοτειν, σαφ κα λοξ. Γι᾿ ατ κα ο χρησμο τν μαντεων ταν διφορομενοι, κα μποροσαν ν ρμηνευθον κα τσι κα λλις.

Ας ρθουν τρα δ ο Χριστιανο, πο πηγανουν στος μντεις κα τς μντισσες ετε γι ν τος πον τ μλλον ετε γι ν τος ξηγσουν τ νειρ τους ετε γι ν τος φανερσουν χαμνα πργματα κρυμμνους θησαυρος. Ας ρθουν, λω, γι ν τος π ,τι επε κα προφτης Ησαας κποτε στν ᾿Ισραλ: ᾿Ανητοι νθρωποι, ς πτε θ κουτσανετε κι π τ δυ σας πδια; Ως πτε θ πιστεετε κα στ Χριστ κα στος μντεις, δηλαδ τος δαμονες; Γιατ ν πιστεετε πς Χριστς, ς Θες πο εναι, γνωρζει τ πντα κα τ φανερνει σ σους ᾿Εκενος θλει, πς τρχετε στος μντεις; Αν, ντθετα, πιστεετε πς ο μντεις χουν τν γνση τς λθειας, πς προσκυντε τ Χριστ κα νομζεστε μταια Χριστιανο; Δν ξρετε, πς δν μπορετε ν δουλεετε σ δυ κυρους;


Ι.Μ.Παρακλήτου


Δεν υπάρχουν σχόλια: