Η αξιοπρέπεια είναι ένα γνώρισμα που συνδέεται άμεσα με την ανεξαρτησία του ατόμου ως ελεύθερου και υπεύθυνου προσώπου. Ο άνθρωπος γεννιέται μέσα στην ομάδα της οικογένειας και της κοινωνίας, με διπλή ιδιότητα: του ατόμου και του πολίτη.
Ως άτομο ο άνθρωπος είναι ένα όν εγωκεντρικό, που θέλει συνεχώς να ικανοποιεί τον εαυτό του, χωρίς να ενδιαφέρεται για τους άλλους.
Ως πολίτης – μέλος οικογένειας και κοινωνίας – ο άνθρωπος έχει υποχρέωση να ελέγχει τις ατομικές του επιθυμίες και να συνεργάζεται με τα άλλα μέλη της ομάδας για το κοινό καλό. Το άτομο και ο πολίτης συνυπάρχουν σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση μέχρι το θάνατο και βρίσκονται σε μια συνεχή αντιπαλότητα μεταξύ τους. Άτομο και πολίτης μαζί συνθέτουν το πρόσωπο. Από την ισορροπία μεταξύ επιθυμιών του ατόμου και των υποχρεώσεών του ως πολίτης διαμορφώνεται η ποιότητα του προσώπου.
Ο πολίτης πρέπει να τηρεί τις υποσχέσεις του προς το κοινωνικό σύνολο με τρόπο που να μην αχρηστεύεται η ανεξαρτησία του ως ατόμου. Αλλά και το άτομο πρέπει να αυτοελέγχει την ανεξαρτησία του με τρόπο που να μην γίνεται εμπόδιο στις υποχρεώσεις του ως πολίτη. Αυτή η ισορροπία ατομικής ανεξαρτησία και κοινωνικών υποχρεώσεων, δημιουργεί το αίσθημα της αξιοπρέπειας στον άνθρωπο. Γι’ αυτό όποιος χάνει αυτή την ισορροπία γίνεται έρμαιο των επιθυμιών του, αυτός χάνει την αξιοπρέπειά του ως άνθρωπος. Και στις δύο περιπτώσεις ο άνθρωπος δεν κυβερνά τον εαυτό του, αλλά κυβερνιέται από το πάθος της απληστίας και τις επιθυμίες των άλλων.
Η απληστία πάντα υπήρχε. Είναι ένα πάθος που συνδέεται άμεσα με τον εγωκεντρισμό του ατόμου και κάνει τον άνθρωπο να θέλει συνέχεια περισσότερα. Περισσότερα υλικά αγαθά, περισσότερη καλοπέραση, περισσότερη δόξα. Έτσι εμποδίζεται να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του ως πολίτης. Παρ’ όλο που η απληστία υπήρχε πάντοτε, όμως οι εκδηλώσεις της καταδικάζονται από τα ήθη της κοινωνίας, γι’ αυτό και οι άπληστοι προσπαθούν να αποκρύβουν τις πραγματικές τους προθέσεις.
Η μεγάλη ποσότητα των υλικών αγαθών πρέπει να καταναλωθεί από τους πολίτες. Έτσι μεγάλες διεθνείς εταιρείες – πολυεθνικές – έχουν αναλάβει τον ρόλο αυτό. Δημιούργησαν το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης. Όμως για να αυξηθεί η κατανάλωση, οι πολίτες έπρεπε να γίνουν καταναλωτές. Η απληστία βρέθηκε να είναι προς τούτο πολύτιμος βοηθός. Οι έμποροι των εθνών με τη διαφήμιση και την πλύση εγκεφάλου πέτυχαν να μετατρέψουν τους πολίτες σε άβουλους καταναλωτές. Η ατομοκρατία επιβλήθηκε ως ο κυρίαρχος τρόπος ζωής και η κοινωνία μετατράπηκε σε καταναλωτική.
Στην καταναλωτική κοινωνία δημιουργείται μια τεχνική αύξηση των αναγκών του πολίτη με άμεσες επιπτώσεις στον τρόπο της ζωής του.
Μιχ. Μαραθεύτη «Ευθύνη» Δεκ. 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου