…Σήμερα
όμως οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να ζουν τη ζωή στην απεικόνιση και τη
ρεκλάμα της. Έτσι ολόκληρη η ζωή μας κινδυνεύει να γίνει ένα μεγάλο θέατρο και
οι περισσότεροι άνθρωποι ετοιμάζονται να «παίξουν» σ’ αυτό το θέατρο κι όχι για
να ζήσουν αληθινά. Η αληθινή ζωή όμως δεν είναι θέατρο, αλλά είναι πράξη κι
αγώνας και συγκίνηση της ίδιας της καρδιάς μας που θέλει να την κατακτήσει στις
μεγάλες και όμορφες στιγμές της.
Η
ζωή έχει νόημα αλλά μόνο τότε που τη ζούμε υπεύθυνα στα καθήκοντα και στις
υποχρεώσεις της, τότε μόνο που αφοσιώνουμε την ύπαρξή μας στα ιδανικά και στους
αιώνιους σκοπούς της. Γιατί κατά τον Χόλτσνερ, κάθε επίγειο και εφήμερο είναι
σαν το σφυρί της μοίρας που κτυπώντας την πέτρα δημιουργεί το θείο σπινθήρα.
Γιατί ο άνθρωπος μόνος του δεν έχει μεγαλείο. Μόνο το μεγαλείο της κλήσεώς του
και η ακαταπόνητη αφιέρωσή του σε μια υπεράνθρωπη αποστολή τον κάνει αληθινά
μεγάλο.
Πηγή: Μητροπολίτου
ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ, «Η ΕΚΚΛ. ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου