Σάββατο του Λαζάρου

          Η Ανάσταση του αγίου Λαζάρου είναι από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα που επιτέλεσε ο Χριστός πριν από τη δική του Ανάσταση. Καθυστέρησε τη μετάβασή του στη Βηθανία και όταν έφθασε, οι αδελφές του Λαζάρου Μάρθα και Μαρία, τον οδήγησαν στον τάφο του. Ο Χριστός δάκρυσε από το δράμα αυτό και διέταξε να αφαιρέσουν το λίθο από το μνημείο. Μετά με κραυγή μεγάλη φώναξε: «Λάζαρε, δεύρο έξω». Και ο νεκρός Λάζαρος που ήταν τετραήμερος στον τάφο και θα έπρεπε να όζει, άρχισε να περπατά! Το θαύμα είχε γίνει, αφού αφαιρέθηκε ο  λίθος με την ενέργεια των ανθρώπων, ενώ θα μπορούσε να γίνει από τον Χριστό. Έτσι θέλει πάντοτε ο Θεός. Εμείς οι άνθρωποι να κάνουμε τα ανθρώπινα και ο Θεός ολοκληρώνει με τη θεϊκή του παρέμβαση. Ούτε εμείς μπορούμε να κάνουμε ό, τι κάνει ο Θεός, αυτά που είναι πάνω από τις δυνάμεις μας δηλ., ούτε ο Θεός κάνει τα ανθρώπινα, αυτά που μπορούμε να κάνουμε εμείς για να φανερώνουμε την προαίρεσή μας.

        Ο Λάζαρος για το φθόνο των αρχόντων φυγαδεύτηκε στην Κύπρο όπου έζησε ως Επίσκοπος άλλα τριάντα χρόνια. Όταν το 63 μ. Χ. απέθανε για δεύτερη φορά στον τάφο του που βρίσκεται στον ομώνυμο Ναό της Λάρνακας, ανέγραψαν: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».

      Το Σάββατο αυτό είναι το μοναδικό αναστάσιμο! Η ακολουθία περιλαμβάνει αναστάσιμα ευλογητάρια, το «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι», και στην απόλυση, το «ο Αναστάς εκ νεκρών, Χριστός…». Επίσης δεν ψάλλονται ούτε μαρτυρικά ούτε Θεοτοκία. Δεν τελούνται μνημόσυνα από σήμερα μέχρι την Κυριακή του Θωμά.