Την
ημέρα αυτή τελούμε την ανάμνηση δύο σπουδαίων γεγονότων: του πάγκαλου Ιωσήφ, ο
οποίος είναι τύπος του Χριστού. Και οι δύο ένοιωσαν τον φθόνο, πωλήθηκαν,
βασανίσθηκαν, δοξάσθηκαν και έθρεψαν το λαό. Με σιτάρι ο πρώτος και με τον Άρτον
της ζωής ο δεύτερος. Και της ακάρπου συκής, την οποία καταράστηκε ο Κύριος, για
να δείξει το τέλος της άκαρπης εβραϊκής συναγωγής, αλλά και τη μοίρα όλων αυτών
που δεν παρουσιάζουν πνευματικούς καρπούς.
Η
υμνολογία της ημέρας μας προτρέπει σε αγώνες για την απόκτηση των αρετών.
Επειδή
το πρώτο τροπάριο ψάλλεται την ημέρα αυτή και επαναλαμβάνεται τις δύο επόμενες
ημέρες είναι κατανυκτικότατο : «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της
νυκτός….», εμπνευσμένο από την παραβολή των δέκα Παρθένων, γι’ αυτό οι
Ακολουθίες της Μ. Δευτέρας, Τρίτης και Τετάρτης λέγονται «Ακολουθίες του
Νυμφίου». Πρόκειται για το γνωστό τροπάριο που καθημερινά το αναγινώσκουμε στην
πρωινή προσευχή, το Μεσονυκτικό.
Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου