Το AIDS σαν θέμα υγείας συνδέεται με κοινωνικές παραμέτρους, που σχετίζονται με πρόσωπα, οικογένειες, με κοινωνίες και με έθνη.
Έχουν σημειωθεί απίστευτες τραγωδίες ήδη σε ορισμένες περιπτώσεις σαν αποτέλεσμα φόβου και άγνοιας. Σημειώνονται απώλειες πατέρων και μητέρων μια και προσβάλλονται συχνότερα άτομα ηλικίας 20-40 ετών. Χάνονται ζωές στα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής, με οικονομικές επιπτώσεις, που φθάνουν μέχρι την καταστροφή για τα συγκεκριμένα πρόσωπα. Π.χ. η νοσηλεία ενός θύματος για 56 εβδομάδες που διαρκεί η εξέλιξη της νόσου, από την εκδήλωσή της μέχρι τον θάνατο, κοστίζει σήμερα 600.000 δολάρια.
Εν τω μεταξύ επειδή το AIDS συνδέθηκε από την αρχή με τις ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως είναι οι ομοφυλόφιλοι και οι ναρκομανείς, η εμφάνισή της συνοδεύεται από ένα κοινωνικό στιγματισμό για τα θύματα, που οδηγεί στην κοινωνική περιθωριοποίηση τους. Έτσι έχουμε χρέος να δούμε το AIDS στις ευρύτερες διαστάσεις του και να το αντιμετωπίζουμε λογικά και κυρίως με ανθρώπινο τρόπο.
Οι αντιδράσεις
Ο φόβος και η απειλή της αρρώστιας οδήγησε πολλούς σε μια υστερία πανικού, που φανερώνει έλλειψη βασικών χριστιανικών αρχών. Σε μερικές χώρες ζητούν να απομονώνουν τα θύματα σε ξερονήσια. Σε άλλους ασθενείς αρνούνται να τους νοσηλεύουν και αλλού παρατηρείται όχι απλώς αποστροφή, αλλά και εχθρότητα εναντίον κυρίως των ξένων, που εγγίζει τα όρια του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Μια τέτοια συμπεριφορά δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί όχι μόνο χριστιανική, ούτε καν πολιτισμένη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήδη απαγόρευσε τους ιατρικούς ελέγχους στα σύνορα κρατών- μελών της, εξηγώντας πως ένα τέτοιο μέτρο θα σήμαινε υποτίμηση της προοδευτικότητάς του ανθρώπου.
Συγχρόνως και ο ηθικός στιγματισμός φαίνεται να μην είναι επαρκώς δικαιολογημένος, μια και νεότερες έρευνες απέδειξαν ότι το AIDS δεν προσβάλλει μόνο τους ομοφυλόφιλους ή τους τοξικομανείς, αλλά και όσους ζουν μια ανεξέλεγκτη σεξουαλική ζωή, με εναλλασσόμενους εφήμερους συντρόφους, είτε αυτοί είναι ομοφυλόφιλοι, είτε ετερόφυλοι
Όταν ένας κίνδυνος μας απειλεί όλους, κανείς δεν μπορεί να είναι τιμητής των άλλων. Οφείλουμε να ανακαλύψουμε, με τη βοήθεια του Θεού, τη δυνατότητα μιας πνευματικής προσέγγισης στην υπόθεση της αρρώστιας και του πόνου, αλλά και στο δράμα των θυμάτων της, πράγμα που θα μας επιτρέψει να πάρουμε σωστή θέση απέναντί τους μέσα στην κοινωνία. Η κοινωνία μας επειδή είναι εγωκεντρική και ατομιστική έμαθε να αντιμετωπίζει επώδυνα και απάνθρωπα τα δράματα των άλλων. Πάντως στο χέρι μας είναι να την ξανακάνουμε ανθρώπινη.
Οι αντιδράσεις ωστόσο της κοινωνίας απέναντι στους πάσχοντες από AIDS υπήρξαν και εξακολουθούν ακόμη να είναι απάνθρωπες, αντιχριστιανικές και βάρβαρες. Για παράδειγμα στην Ουάσιγκτον, σε διαδήλωση που οργάνωσαν ομοφυλόφιλοι, οι αστυνομικοί που τους αντιμετώπισαν φορούσαν πλαστικά γάντια. Oχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και εδώ στην πατρίδα μας σημειώθηκαν κρούσματα ενός ιδιόρρυθμου ρατσισμού σε βάρος αυτών των ασθενών, που είχαν περισσότερο από ποτέ άλλοτε την ανάγκη της αγάπης μας. Ας εξετάσουμε το επίπεδο της πίστης μας και του πολιτισμού μας στη συμπεριφορά αυτή.
Συνεχίζεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου