Γιώργος Σεφέρης
Έχουμε μιαν ιδιότροπη ιστορία —πώς να την πω αλλιώς— εμείς οι σημερινοί Έλληνες. Η συνέχεια της ελεύθερης ανάπτυξης της ζωής μας κόπηκε από μια «νύκτα αιώνων». Αυτό είναι το χοντρό γεγονός· δεν πρόκοψαν αρμονικά τα διάφορα κλωνάρια της ζωής του σημερινού ελληνικού κόσμου. Κι όταν ελευθερωθήκαμε, η προσπάθεια για την απελευθέρωση και η ίδια η απελευθέρωση μας έφερε τέτοιες αντιδράσεις και προκάλεσε τέτοια φαινόμενα, πού ακόμη σήμερα λογαριάζουμε κάποτε πόσα πράγματα τεχνητά δημιούργησε το νεογέννητο ελλαδικό κράτος. Από αυτά τα τεχνητά είναι και η ροπή μας προς την επιφανειακή ρητορεία, αυτή τη λοιμική. Ίσως αυτά να μην έγιναν τότε από το μηδέν. Είναι πολύ πιθανό πώς είχαν και άλλα αίτια. Όμως καλλιεργήθηκαν και προστατεύθηκαν όσο ποτέ κάτω από τον ίσκιο της ελευθερίας πού μας χάρισαν οι καταπληκτικοί εκείνοι άνθρωποι του Εικοσιένα. Είναι οδυνηρή η αντίθεση, όταν τ' αναλογίζεται κανείς.
Η γλώσσα στην ποίηση μας, 1964.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου