Επιστημονική επιμέλεια: Δρ. Λίζα Βάρβογλη, παιδοψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια, Harvard PhD, εντεταλμένη διδασκαλία, Τμήμα Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο, varvogli@otenet.gr
Τι να κάνετε:
Αρχικά, θα πρέπει να αφιερώσετε κάποιο χρόνο (μια σειρά από απογεύματα) για να μάθετε στο παιδί σας πώς να στήνει ένα παιχνίδι για να παίζει. Μπορείτε να του δώσετε κάποιες ιδέες όπως πώς παίζουμε «σπιτάκια» ή «κουμπάρες», πώς παίζουμε με τρενάκια και αυτοκινητάκια, ψώνια στο σουπερμάρκετ κοκ.
Αγοράστε στο παιδί παιχνίδια σε θεματικές ενότητες: για παράδειγμα, ταμειακή μηχανή, καρότσι για ψώνια και ψεύτικα φρούτα, λαχανικά και φαγώσιμα, και δείξτε του πώς να οργανώσει το παιχνίδι του σαν να πηγαίνει για ψώνια.
Κάθε φορά που το παιδί σας παίζει μόνο του, ακόμα και για λίγα λεπτά, τονίστε το γεγονός ότι κάνει κάτι σημαντικό κι ότι είναι μεγάλο πια.
Στήστε μια περιοχή για τη δοκιμασία των παιχνιδιών με πέντε δέκα παιχνίδια. Ζητήστε από τα παιδί σας να παίξει με όλα τα παιχνίδια και να αποφασίσει ποιο του αρέσει περισσότερο.
Βάλτε μια σκηνή ή ένα καταφύγιο στο παιδικό δωμάτιο. Στα παιδιά αρέσει να σέρνονται μέσα και έξω από πράγματα και η φύση του καταφυγίου είναι τέτοια που δε θα καταλάβει ότι παίζει χωρίς εσάς. Βάλτε μέσα πολλά παιχνίδια και βιβλία και δώστε του ένα φακό για να κάνει την εξερεύνησή του πιο εύκολα.
Προσφέρετε δημιουργικά παιχνίδια στο παιδί: μπογιές διαφόρων ειδών, χαρτιά, ένα καβαλέτο, πλαστελίνη και παρόμοια υλικά ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.
Τι να πείτε:
Δώστε στο παιδί σας ένα συγκεκριμένο στόχο για να επιτύχει, κάτι που θα το απασχολήσει για αρκετή ώρα: «Μπορείς να μου φτιάξεις ένα κάστρο; Θέλω να δω πόσο ψηλό θα το κάνεις.» ή «Θα ζωγραφίσεις κάτι για τη γιαγιά;»
«Γιατί δε μαθαίνεις στον αδερφό/ στην αδερφή σου (ή στις κούκλες σου/ στα στρατιωτάκια σου) πώς παίζεται...;»
«Πρέπει να παίξεις για λίγο μόνος σου. Θέλεις να σου βάλω τα παιχνίδια σου στο τραπέζι ή στο πάτωμα;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου