του ενορίτου μας Νικολάου Βοϊνέσκου
Οι αρρώστιες παραχωρούνται από τον Θεό για την υγεία της ψυχής στους ράθυμους και αμελείς, πού αγαπούν τον Θεό. Επιτρέπει ο Θεός τις θλίψεις για να Τον πλησιάσουμε με τις προσευχές και την ταπείνωση, και να μη πάθουμε ότι έπαθε ο σατανάς. Τα λυπηρά μας θυμίζουν τον Θεό ("Εν θλίψει εμνήσθημέν Σου") και μας πλησιάζουν προς Αυτόν απομακρύνοντας από εμάς τα μάταια και τα φθαρτά και μας δωρίζουν κάθε μακαρισμό. Σε όσους ασθενούν κατά τη θέληση και δεν μπορούν να πετύχουν την αιώνια ζωή, καθοδηγεί τις ψυχές τους ο Θεός με ακούσιες θλίψεις στην αρετή. Όταν αρχίσει να υψηλοφρονεί ο άνθρωπος, παραχωρεί ο Θεός να έλθουν ισχυρότεροι πειρασμοί και να τον νικήσουν για να ταπεινωθεί και να ζήτηση την θεία βοήθεια.
Όταν η καρδιά μας επιθυμήσει με ζήλο τα πνευματικά, τότε το σώμα μας δεν λυπάται στις θλίψεις, διότι προσδοκά κάτι πολύ ανώτερο: την βασιλεία των ουρανών! Όταν νοιώσεις μέσα σου τη χαρά του Αγίου Πνεύματος, οι στενοχώριες και οι θλίψεις αυτής της ζωής γίνονται γλυκύτερες από το μέλι. Όταν η ψυχή σου μεθύσει από την θεϊκή χαρά και ευφροσύνη, τότε το σώμα δεν αισθάνεται πόνους και θλίψεις, διότι συναπολαμβάνει τα αγαθά της ψυχής. Αρκεί ο πόθος του Θεού (=θεία κοινωνία) στον πιστό, να γίνει σ' αυτόν παρηγορία στις θλίψεις και στενοχώριες, πού τον ζώνουν σ' αυτή την παλιοζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου