Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Αυτοκτονία, δρόμος χωρίς επιστροφή και χωρίς μετάνοια


 Άγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Ο άγιος Ευστάθιος βρέθηκε σε μια τραγική συγκυρία γεγονότων: είχε αφήσει τον ένα γιο του στην όχθη ενός ποταμού, ενώ μετέφερε τον άλλο γιο του στην απέναντι όχθη και επέστρεφε για να πάρει τον πρώτο. Στα μισά της διαδρομής βλέπει απέναντι ένα λιοντάρι να έχει αρπάξει το αγόρι του και να το μεταφέρει μακριά. Κοιτάζει μετά στην απέναντι όχθη και βλέπει ένα λύκο να αρπάζει τον δεύτερο γιο του και να απομακρύνεται τρέχοντας. Σε μία τέτοια τραγική συγκυρία, άλλος άνθρωπος θα λιγοψυχούσε και θα αφηνόταν να πνιγεί στο νερό για να δώσει τέλος στην τραγωδία της ζωής του. Ο Ευστάθιος δεν έδωσε τέλος στη ζωή του, αλλά απεναντίας έζησε με ελπίδα στον Θεό ως χειρώ­νακτας εργάτης δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια. Ο υπομονετικός αυτός άνθρωπος έζησε για να δει ξανά την οικογένειά του (σημ.: τα παιδιά του σώθηκαν από τα άγρια ζώα χάρις σε κάποιους βοσκούς). Ο Θεός τον αντάμειψε για την πίστη και την υπομονή του!

Δεν υπάρχουν σχόλια: