Οι συνέπειες πρέπει να συνδέονται με τη συμπεριφορά, Χρυσαλλίς

Ανάρμοστη:         

«Επέλεξες να σπάσεις το παιχνίδι σου χτυπώντας το στον τοίχο, γι’αυτό, δεν μπορείς να δεις τηλεόραση για μια εβδομάδα.»

Σωστή:

«Επέλεξες να σπάσεις το παιχνίδι σον χτυπώντας το στον τοίχο. Δεν επιτρέπεται να πετάς και να σπάζεις πράγματα σκοπίμως. Κατά συνέπεια, χάνεις το προνόμιο να παίξεις με τα παιχνίδια σου για δέκα μέρες.»

Οι «επιλογές και συνέπειες» αποδίδουν μόνο όταν τα παιδιά είναι σε θέση να ξεχωρίσουν το καλό απ? το κακό. Όταν μπορούν να επιδείξουν επιθυμητή συμπερι­φορά και όταν έχουν τη νοητική ικανότητα να κάνουν ενσυνείδητες επιλογές. Η τιμωρία ενός βρέφους που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει σωστά το μυαλό του απο­τελεί λανθασμένο παράδειγμα εφαρμογής «επιλογών και συνεπειών», διότι το βρέφος είναι πολύ μικρό για να επιδείξει την επιθυμητή συμπεριφορά.

Οι βίαιες συνέπειες δεν είναι ποτέ αποδεκτές, ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα του παιδικού παραπτώματος. Αυτό που μαθαίνει το παιδί μετά από τέτοιες ενέργειες είναι η αντιπάθεια προς την εξουσία, μια εκδικητική φιλοσοφία και η ιδέα ότι με φωνές και χτυπήματα μπορείς να εξαναγκάσεις τους άλλους να κάνουν αυτό που θέλεις. Τέτοιες συμπεριφορές οδηγούν σε περισσότερη βία και περισσότερα προβλήματα για την οικογένεια. Η συνεπής εφαρμογή των κατάλληλων συνεπειών βοηθά τα παιδιά να μάθουν υγιείς τρόπους ελέγχου της συμπεριφοράς τους.

Χρυσαλλίς