« ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ», π.Γ.Στ.

6 Μαΐου 2011

Αίθουσα Πρυτανείας Πανεπιστημίου Πατρών

Εκδήλωση του Παιδαγωγικού τμήματος με θέμα:

         

          « ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ»

( Εκπροσώπηση του Σεβ. Μητροπολίτου κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Υπό του πρωτ. Γερασιμαγγέλου Στανίτσα

          Αγαπητοί και αξιότιμοι κύριοι διοργανωτές του παρόντος Συνεδρίου, Χριστός Ανέστη!

          Εκπροσωπώντας τον Σεβ, Μητροπολίτη μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ νοιώθουμε την ανάγκη να σας ευχαριστήσουμε για την πρόσκληση  που απευθύνατε στην τοπική μας Εκκλησία να παραστεί στο παρόν τριήμερο συνέδριο με θέμα: «ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ».

          Το πνεύμα του παρόντος συνεδρίου εκφράζει και το πνεύμα της ορθόδοξης Εκκλησίας μας η οποία από την πρώτη στιγμή της εμφανίσεως της βρέθηκε μέσα σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία- τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία- και χωρίς ενδοιασμό κήρυξε μια τολμηρή θέση – διακήρυξη- που καταργούσε τις όποιες διακρίσεις και προσκαλούσε όλους να ενταχθούν στο νέο τρόπο ζωής που εγκαινίασε ο Ιησούς Χριστός.

          Βασική διδασκαλία της Εκκλησίας είναι, ότι στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου, του εγγύς και του μακράν, αναγνωρίζει την εικόνα του Θεού. Όλοι οι άνθρωποι θεωρούνται παιδιά του Θεού και ανήκουν στη μεγάλη οικογένεια της Βασιλείας του Θεού.

          Το φαινόμενο που σήμερα μας ξαφνιάζει το βίωσε και το βιώνει η Εκκλησία συνεχώς μέσα στην ιστορική της πορείας. Ο Χριστιανισμός εμφανίσθηκε και ανδρώθηκε μέσα στην οικουμενική Ρωμ. Αυτοκρατορία και το πλήρωμα της δεν αποτελούνταν μόνο από Ιουδαίους αλλά από πολλές εθνικότητες με σημείο όμως αναφοράς και ενότητας, εκτός της ελληνικής γλώσσας, την ορθόδοξη πίστη. Μέσα λοιπόν σ’ αυτή την πανσπερμία των λαών κήρυξε κάτι καινούργιο, το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, και προσκάλεσε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν τον τρόπο ζωής που υιοθέτησε και εγκαινίασε «εν αγάπη και ελευθερία».

          Αποτέλεσμα ήταν να εκπορθήσει ειρηνικά τον παλαιό κόσμο και να τον προσανατολίσει προς ένα νέο όραμα, αυτό της βασιλεία του Θεού. Μοναδικό της όπλο η ανιδιοτελής αγάπη η οποία «ου ζητεί τα εαυτής». Έτσι η Εκκλησία έγινε ο καλός Σαμαρείτης της ταλαιπωρημένης και πληγωμένης ανθρωπότητας. Και την αγάπη της αυτή την πρόσφερε αδιάκριτα προς όλους ακόμα και προς τους εχθρούς και διώκτες της. Γι’αυτό και ο νέος λαός του Θεού δεν προέρχεται μόνο από τον Εβραϊκό λαό, αλλά από όλη την οικουμένη, όπως  φαίνεται και από το γεγονός της Πεντηκοστής στα Ιεροσόλυμα, όπου το κήρυγμα του Πέτρου βρήκε ανταπόκριση στις καρδιές όλων των ευλαβών «παντός έθνους».

Αλλά μήπως και σήμερα η Εκκλησία δεν ζει και κινείται ανάμεσα σε πιστούς ποικίλων θρησκευμάτων; Η Ορθόδοξη Εκκλησία στο χώρο της ιεραποστολής στα έθνη έχει ως αρχή της να σέβεται τη διαφορετικότητα, τα ήθη και τα έθιμα κάθε λαού. Δεν διακατέχεται από το σύνδρομο της ξενοφοβίας, αλλά βλέπει στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου τον αδελφό τον πλάνητα, τον αναζητητή που βρέθηκε στην πόρτα της. Και στο σημείο αυτό η Εκκλησία μας έχει να παρουσιάσει ένα αξιοθαύμαστο έργο που μαρτυρεί έμπρακτα την βασική εντολή του Ευαγγελίου που αναφέρεται στην αγάπη. Αυτός ο ξένος, ο ανώνυμος και διαφορετικός από μας μπορεί ν’ αποτελεί μια ευκαιρία για να δοκιμαστεί η γνησιότατα των χριστιανικών μας αισθημάτων.

          Τελικά ή μαζί θα ζήσουμε ή όλοι μαζί θα χαθούμε.

          Ο Θεός μας θέλει όλους. «πάντας θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».

          Με αυτές τις λίγες σκέψεις κλείνω τον παρόντα χαιρετισμό μεταφέροντας και τις αρχιερατικές αναστάσιμες ευχές του Σεβ. Μητροπολίτη μας για καλή επιτυχία του συνεδρίου σας.

          Χριστός Ανέστη!