Υπερκινητικά παιδιά. Γιατί είναι στην πρίζα; (β')

Της Τούσας Ζάππα

Αντιμετώπιση

Η έγκαιρη διάγνωση, λοιπόν, αλλά και η σωστή θεραπεία από τους κατάλληλους ειδικούς είναι τα όπλα κατά της διαταραχής αυτής. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα περισσότερα παιδιά στα οποία έγινε έγκαιρη διάγνωση παρουσίασαν βελτίωση και πολύ καλή προσαρμογή. Ο ειδικός που θα κάνει τη διάγνωση πρέπει να είναι ψυχολόγος ή παιδοψυχίατρος, οφείλει να παρακολουθεί το παιδί, να μιλάει μαζί του και να συνεργάζεται με τους γονείς του. Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε είναι πως κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και απαιτεί διαφορετικό τρόπο θεραπείας. Ο ψυχολόγος θα πρέπει να λάβει υπόψη του το χαρακτήρα, την ηλικία του παιδιού, τις ατομικές του ανάγκες, το οικογενειακό αλλά και το κοινωνικό του περιβάλλον.

Οι γνωσιακές συμπεριφορικές μέθοδοι θεωρούνται η πλέον κατάλληλη θεραπεία για τα υπερκινητικά παιδιά. Είναι στην ουσία «ασκήσεις» που τα βοηθούν να εκπαιδευτούν σε νέους τρόπους συμπεριφοράς. Με διάφορες τεχνικές ο ψυχοθεραπευτής μαθαίνει στο παιδί να συγκεντρώνεται και να ελέγχει τις αντιδράσεις του. Σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται φάρμακα που διεγείρουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, αλλά η θεραπεία αυτή είναι καλύτερο να χρησιμοποιείται μόνο ως ύστατη λύση, με μεγάλη προσοχή και πάντα με ιατρική παρακολούθηση.

Πρακτικές συμβουλές

Είναι σημαντικό για το υπερκινητικό παιδί να ζει σε σταθερό και ήρεμο περιβάλλον.

Γι’ αυτό:

- Οι χώροι του σπιτιού πρέπει να είναι τακτοποιημένοι, ενώ η επίπλωση και τα χρώματα να εκπέμπουν ηρεμία. Πρέπει να έχει μια δική του γωνιά, όπου να μπορεί να κάθεται χωρίς να το ενοχλούν.

- Τα πράγματα (παιχνίδια, ρούχα κ.λπ.) θα πρέπει να τοποθετούνται στο ίδιο σημείο στο σπίτι και το παιδί να έχει συγκεκριμένο μέρος για να μελετά τα μαθήματά του και όσο το δυνατόν πιο σταθερό πρόγραμμα.

- Δείξτε του τη σωστή συμπεριφορά επιβραβεύοντάς το όταν φέρεται καλά. Όταν κάνει αταξίες ή έρχεστε σε διαμάχη μαζί του, πείτε με λίγα λόγια και ξεκάθαρα γιατί δεν επιτρέπεται αυτό. Φροντίστε η τιμωρία να είναι ελαφριά, να μη διαρκεί πολλή ώρα, αλλά να τηρείται με συνέπεια.

- Οι κανόνες πρέπει να είναι απλοί και σαφείς. Κάντε συμφωνίες μαζί του για διάφορα θέματα, όπως το μάζεμα των παιχνιδιών, το χρόνο μελέτης ή τις δουλειές του σπιτιού. Όμως προσέξτε: μην του δίνετε πολλές εντολές ή εργασίες ταυτόχρονα, γιατί μπορεί να αποσυντονιστεί.

- Να το υποστηρίζετε πάντα και να του δείχνετε την αγάπη σας με πράξεις και λόγια. Να το ακούτε προσεκτικά όταν σας μιλάει και να του δίνετε σημασία, ειδικά όταν συμπεριφέρεται καλά.

- Προσφέρετε στο παιδί δυνατότητες για παιχνίδι και για δραστηριότητες έξω από το σπίτι, ώστε να εκτονώνει την ενέργειά του.

- Βεβαιωθείτε ότι εσείς κι ο σύντροφός σας ακολουθείτε την ίδια γραμμή σε ό,τι αφορά τη διαπαιδαγώγησή του και ότι είστε συνεπείς στη στάση σας. Προσπαθήστε να παίρνετε ξεκάθαρες και μελετημένες αποφάσεις, αλλά γρήγορα.