Μου ζήτησες να γράψω κάτι και για σένα.
Μα εσύ δεν βρίσκεσαι στο «και»…
Είσαι στην αρχή!
Η σαρκική αρχή μου είσαι.
Άρα αυτό θα είναι «για σένα»!
Βλέπω των βημάτων σου το λίκνισμα στα τόσα χρόνια,
όσα απ’ αυτά τα ζω κ’ αισθάνομαι κ’ θέλω.
Βλέπω έναν κυματοθραύστη!
Πες το· τείχος πέτρινο ενός κάστρου.
Αν θες, οι ασάλευτες κοτρώνες στο λιμάνι.
Οι τολμηροί βράχοι γύρω από φάρους.
Ένα μικρό κεράκι στο σκοτεινό ξωκλήσι.
Μία κηλίδα ροζ στο βαθύ μπλε του νου μου
ή ένα λευκό κρινάκι στο σκούρο μαύρο-τ’ αναμενόμενο…
Κι αν προτιμάς τα ψυχικά μετρήματα·
Μια ανάσα μπρος τη λύπη μου.
Δροσιά στον καύσωνα της μοναξιάς μου.
Μια σιγουριά στα μάτια αυτά της απορίας…
Κι ενώ όλα τα’ βλεπα,
την προσευχή σου-κλάμα στο σκοτάδι,
τα δάκρυα των πληγών στο μαξιλάρι
Ποτέ μου δεν μου ξέφυγε ένα φιλί ταπείνωσης,
για να σου δείξω ότι κατάλαβα.
Κι αυτό μένει που με πονάει…
Ψυχή Ζώσα
11 σχόλια:
Εξαιρετικό και αυτό Ψυχή Ζώσα.
Μπράβο.
Ευχαριστούμε πολύ...!!!
Καλύτερο απο κάθε προηγούμενο.....Συγχαρητήρια!!!!!
Πολύ ωραίο το ποίημά σου Ψυχή Ζώσα. Νομίζω πως πρέπει να το καλλιεργήσεις. Γιατί όχι και να δημοσιεύσεις κάποτε και την ποιητική σου συλλογή.
Πολύ ωραίο και αληθινό!
οντως ειναι πολυ ωραιο και αληθινο!!!!αλλα ενας παραπανω λογος που το λεει και ο αλεξανδρευς...!!!!
εχουμε εμπιστοσυνη στην κριση του.
Β.Σ.
Συμφωνώ με τον Αλεξανδρέα.
Πολύ ωραίο ποίημα που αγγίζει ευαίσθητες χορδές όλων των ανθρώπων. Μακάρι όλοι να αισθανόμασταν έτσι για τους γονείς μας.
συγγνωμη, χθες υπηρχαν 6 σχολια γιατι τωρα ειναι μονο 2;
Έχεις δίκιο αγαπητέ φίλε, αλλά το λάθος είναι της Google. Χθές η Google παραγματοποίησε εργασίες συντήρησης και διέγραψε κάπιοες αναρτήσεις και τα τελευταία σχόλια. Δεν είναι λάθος δικό μας. Δυστυχώς.
τα κλά σχόλια για την Ψυχή Ζώσα, ακόμα και αν έχουν διαγραφεί, πάντως ειπώθηκαν και της ευχόμαστε ο Θεός να την χαριτώνει και να την ενδυναμώνει.
Σωστα.Καλη δυναμη σε ολα ...
Ενδιαφέρον.
παντως με το μπουρου μπουρου ξανάφτασαν 6 τα σχολια...
Δημοσίευση σχολίου