Η συγγνώμη: Σε συμφέρει

                   Θύελλα ξεσήκωσε και πάλι μέσα μου η οργή.

                   Γιατί τόσο λίγη κατανόηση; Γιατί τόση αδικία;

                   Για το δικό μου λογισμό για τη δική μου κρίση

                   ένας σωστός παραλογισμός.

                   -Εσύ να τον ευεργετείς κι εκείνος να σε βρίζει!

                   Μα ξαφνικά μες στη συνείδησή μου ένα φως.

                   Του Κυρίου μου ο Σταυρός υψώνεται εμπρός μου.

                   Ακούω  τη γλυκειά Φωνή, πονεμένη, μα ισχυρή.

                   Τους αιώνες σχίζει!

                   Ο χρόνος δεν την ατονεί, το βίο του καθενός ρυθμίζει.

                   «Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».

                   Φως ουράνιο θεϊκό.

                   Προσπερνά τη γήινη σφαίρα.

                   Σε ανυψώνει. Μεγαλείο άφθαστο.

                   Μια κορυφή απρόσιτη η συγγνώμη.

                   Για την ψυχή σου αίτημα καθάριο φωτεινό.

                   Εισιτήριο για τον ουρανό.

                   Αιώνια συνοίκηση με το Θεό.

                   Σε συμφέρει….

                   ΘΕΚΛΑ Μοναχή