Αγάπη, η αυτοκρατόρισσα της ψυχής

                   Αγάπη σε ψάχνω παντού.

                   Φωνάζω, τραγουδώ τ’ όνομά σου

                   Σ’ ουρανό και στη γη

                   αυτοκρατόρισσα της ζωής,

                   μ’ από παντού σιγή.

                   Το γκρίζο πρωί δακρυσμένο

                   Πλάι στον αδελφό που πονάει.

                   Πόνεσα, έκλεψα πολύ σιμά του.

                   Τρύπησα τη σάρκα μου

                   Και του’ πα «πάρε τη ζωή μου».

                   Και τότε ολόλαμπρα σε είδε.

                   Κι’ ολόγλυκα μου χαμογέλασες

                   μεσ’ από την πληγή μου.

                   Μαριάμ Μοναχή