ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΛΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ του ενορίτη μας κ.Νικολάου Βοϊνέσκου

Πολλές φορές ο Γέροντας Ιωσήφ μαζί με τον πατέρα Αρσένιο ανήρχοντο στην κορυφή του Άθωνος και προσηύχοντο νοερώς κάνοντας χιλιάδες μετάνοιες καθ’ όλη την διάρκεια της νυκτερινής αγρυπνίας τους.

Κάποια χρονιά, το Φεβρουάριο μήνα, ενώ προσηύχοντο, άρχισε να χιονίζη. Έτσι εισήλθαν στο ναό της Μεταμορφώσεως και συνέχισαν τον αγώνα τους. Το χιόνι άρχισε να πυκνώνη και το κρύο ήταν πολύ δυνατό. Σε κάποια στιγμή λέγει ο Γέροντας Ιωσήφ:

-Αρσένιε, πάμε να φύγουμε αμέσως, γιατί δεν θα αντέξουμε εάν αποκλεισθούμε.

Με κίνδυνο της ζωής τους και μέσα από τα χιονισμένα μονοπάτια κατέβηκαν μέχρι το εκκλησάκι της Παναγίας και εισήλθαν μέσα. Κάθησαν στα στασίδια για να ξεκουραστούν και να ζεσταθούν, λέγοντας συνεχώς την Ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Ξαφνικά λέγει ο Γέροντας στον πατέρα Αρσένιο:

-Αρσένιε, σήκω και πήγαινε και πάρε τα μήλα από την Παναγία.

Σηκώνεται ο πατήρ Αρσένιος και έκπληκτος βλέπει ένα κλαδί με πράσινα φύλλα και δύο μήλα, να κρέμεται από την εικόνα της Παναγίας. Τα πήρε κάνοντας τον σταυρό του και με δέος τα πρόσφερε στον Γέροντά του. Ένα ο Γέροντας Ιωσήφ και ένα ο πατήρ Αρσένιος, έφαγαν τα μήλα γεμίζοντας ολόκληροι από θεία ευφροσύνη και παραδεισένια γλυκύτητα!

-Αρσένιε, τί έφαγες;

-Μήλο έφαγα Γέροντα!!!

-Μα, ευλογημένε, πού και πώς βρέθηκαν φρέσκα μήλα χειμώνα καιρό πάνω στην εικόνα της Παναγίας; Δεν κατάλαβες πώς αυτά τα μήλα είναι ουράνιο δώρο της γλυκειάς Μανούλας μας, της Παναγίας, για τους κόπους της προσευχής και τους κινδύνους που περάσαμε στα χιονισμένα μονοπάτια;

-Ευλόγησον, Γέροντα, ευλόγησον! Απάντησε ο πατήρ Αρσένιος. Τώρα κατάλαβα ότι δεν ήταν συνηθισμένα μήλα, αφού η θεϊκή τους ευωδία μου αλλοίωσε την ψυχή και μου δυνάμωσε το σώμα.

Από το βιβλίο «Η ευχή μέσα στον κόσμο» του π.Στεφάνου Αναγνωστοπούλου