Μακριά από μέντιουμ και μάγους (μέρος α')

του ενορίτου μας Νικολάου Βοϊνέσκου

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ένα από τα σημεία του καιρού της απιστίας και αποστασίας που ζούμε είναι το πλήθος των μέντιουμ και μάγων, που πλημμύρισαν την ορθόδοξη πατρίδα μας ξαφρίζοντας τις τσέπες και μολύνοντας τις ψυχές και τα σώματα των θυμάτων τους με δαιμονικές πανουργίες και οργιαστικές τελετές. Παριστάνουν τους φωτεινούς παντογνώστες, ενώ είναι βυθισμένοι στην άγνοια και στην πλάνη και διαφημίζονται από τον τύπο με φωτογραφίες τους, έχοντας φόντο εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και αγίων, για να παραπλανούν τους αφελείς. Παρακάτω θα αναφέρω μερικά αποκαλυπτικά περιστατικά, που φανερώνουν τι είναι αυτοί οι άνθρωποι και με ποια όντα επικοινωνούν.

Πριν μερικά χρόνια ζούσε στην Πάτρα μία χήρα με το μονάκριβο γιό της. Κάποια μέρα ο γιος πέθανε και η χήρα έμεινε μόνη και απαρηγόρητη. Τότε την επισκέφτηκε μια γνωστή της και της πρότεινε να πάνε σε μία γυναίκα, που θα της παρουσίαζε το παιδί της. Η πονεμένη μάνα, πάνω στον πόνο της χωρίς να πολυσκεφτεί, συμφώνησε και πήγε στο σπίτι του μέντιουμ, που μετά από κάποιες επικλήσεις παρουσίασε το παιδί της. Μετά από αυτό το γεγονός η μάνα πήγε να εξομολογηθεί στον μακαριστό π.Γερβάσιο Παρασκευόπουλο. Με αφέλεια και χαρά είπε τι είχε συμβεί. Ο π.Γερβάσιος δεν την μάλωσε, αλλά της είπε, αν ξαναπήγαινε στο μέντιουμ να του έλεγε να πάει μαζί της, πράγμα που συνέβη μετά από λίγες μέρες. Τότε έγινε κάτι θαυμαστό και αποκαλυπτικό. Την ώρα που το μέντιουμ άρχισε να επικαλείται τα πονηρά πνεύματα, ο π.Γερβάσιος με ένα σταυρό, άρχισε να σταυρώνει το σπίτι προς όλες τις κατευθύνσεις. Αμέσως το τραπέζι, οι καρέκλες και τα άλλα αντικείμενα του δωματίου άρχισαν να χοροπηδούν. Τότε ο π.Γερβάσιος είπε στην πονεμένη μάνα: «Τόσους πολλούς γιούς είχες;». εκείνη κατάλαβε ότι το σπίτι του μέντιουμ ήταν άντρο των δαιμόνων και δεν ξαναπήγε.

Ένας άντρας ασχολείτο με τον πνευματισμό. Τη νύκτα καλούσε τους δαίμονες, οι οποίοι προκαλούσαν θορύβους και παράξενα φαινόμενα. Αυτά στενοχωρούσαν τη μητέρα του, η οποία ένα πρωί, που ο γιος της ήταν στην εργασία του, κάλεσε έναν ιερέα και έκανε αγιασμό. Τη νύκτα ο γιος της ανήξερος άρχισε να επικαλείται τους δαίμονες. Όμως δε γινόταν τίποτε. Αυτός επέμενε να τους καλεί ώσπου κάποια στιγμή ακούστηκε μια άγρια και αποκρουστική φωνή: «Τι μας φωνάζεις; Δεν ερχόμαστε». Εκείνος ρώτησε: «Γιατί;». «Γιατί η μάνα σου έφερε εκείνον», απάντησαν οι δαίμονες. «Ποιον εκείνον;»: ξαναρώτησε ο γιος. Και οι δαίμονες αποκρίθηκαν: «Τον παπά». «Και τι έκανε ο παπάς;»: ρώτησε ο γιος. «Έκανε αγιασμό. Δεν ερχόμαστε»: φώναξαν οι δαίμονες.

Ο μακαριστός π.Χαράλαμπος Βασιλόπουλος μας είχε πει ότι, όταν ήταν παιδί, είχε αρρωστήσει βαριά. Η ευσεβής μητέρα του συνάντησε μια μέρα στο χωράφι ένα μάγο που της είπε: «Φέρε το παιδί σου σε μένα, να στο κάνω καλά». Εκείνη απάντησε: «Προτιμώ να πεθάνει το παιδί μου, παρά να το φέρω σε σένα». Και ο Θεός, βλέποντας της ακλόνητη πίστη της, χάρισε υγεία και ζωή στο παιδί της.

Έφυγε κάποια μέρα από το σπίτι του ένας νέος και δεν έδωσε σημεία ζωής για αρκετές μέρες. Οι γονείς και οι συγγενείς του καταθλιμένοι και απαρηγόρητοι δεν ήξεραν τι να κάνουν. Μια μέρα συγκεντρώθηκαν να σκεφτούν περί του πρακτέου. Ένας συγγενής πάνω στην απόγνωσή του είπε: «Θα πάω σε ένα μάγο να μας πει που βρίσκεται το παιδί». Όμως η μητέρα του παιδιού αρνήθηκε κατηγορηματικά αυτήν την πρόταση. Την επόμενη μέρα ο μακαριστός γέρων Πορφύριος έστειλε την εξής παραγγελία με έναν γνωστό: «Το παιδί σας θα γυρίσει σε λίγες μέρες. Μην κάνετε αυτό που σκεφτήκατε χτες, διότι θα χάσετε το παιδί σας». Πράγματι μετά από λίγες μέρες το παιδί γύρισε σπίτι του.