Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε, λέει ο ιερεύς, όταν προσκαλεί τους πιστούς να προσέλθουν να μεταλάβουν. Με φόβο, διότι είναι το σώμα και το αίμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, με πίστη ότι είναι το σώμα και το αίμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας και με αγάπη προς τον Χριστό, που έχει τη σφοδρή επιθυμία να ενοικεί μέσα στις αμαρτωλές μας ψυχές, προς τους συνανθρώπους μας και προς τον ίδιο τον εαυτό μας.
Μετά πίστεως. Η πίστη στο μυστήριο έχει πρωταρχική σημασία. Όταν πιστεύει κανείς ότι αυτό που τρώγει και πίνει είναι σώμα και αίμα Χριστού, προσέρχεται και δεν σκέπτεται τίποτε άλλο, παρά την μεγάλη τιμή που του κάνει ο Θεός. Όταν όμως δεν πιστεύει ότι είναι σώμα και αίμα Χριστού, τότε φοβάται μην κολλήσει καμιά αρρώστια και ξεστομίζει ασεβή και βλάσφημα λόγια σαν αυτά που γράφονται ενίοτε στις εφημερίδες, δηλαδή να χρησιμοποιούν λαβίδες μιας χρήσεως ή να απολυμαίνουν τις λαβίδες οι ιερείς.
Αδελφέ μου, πιστεύεις ότι η θεία Κοινωνία είναι σώμα και αίμα Χριστού; Εάν όχι, γιατί προσέρχεσαι να μεταλάβεις; Εάν ναι, ποιο μικρόβιο και ποια αρρώστια, όσο φοβερή κι αν είναι, μπορεί να σταθεί μπροστά στον Παντοδύναμο Θεό; Παρακάτω θα αναφέρουμε τρία διδακτικά παραδείγματα που φανερώνουν τη σημασία της πίστεως στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.
Κάποτε, όταν η φυματίωση ήταν σε έξαρση, πήγαν μερικοί λαϊκοί να εκκλησιαστούν σε ένα εκκλησάκι νοσοκομείου νοσημάτων θώρακος. Λίγο πριν βγει ο ιερέας για να μεταλάβει τους πιστούς, μερικοί έσπευσαν να πάρουν θέση μπροστά-μπροστά για να κοινωνήσουν πριν από τους ασθενείς. Ο ιερέας κατάλαβε αυτή την κίνηση και μόλις βγήκε έξω και είπε το «Μετά φόβου Θεού …», είπε: «Παρακαλώ, πρώτα θα μεταλάβουν οι ασθενείς και μετά οι υγιείς». Όταν δε κοινώνησαν όλοι οι ασθενείς, ο ιερέας έβαλε τη λαβίδα στο στόμα του, την έγλυψε καλά-καλά και είπε στους υγιείς: «ελάτε τώρα και σεις να κοινωνήσετε».
Μία ευσεβής νοσοκόμα, η οποία επί χρόνια εκκλησιαζόταν και κοινωνούσε στο εκκλησάκι νοσοκομείου, όπου υπηρετούσε, επίτηδες προσήρχετο τελευταία να κοινωνήσει, για να στηρίζει τους άλλους χριστιανούς στην πίστη και να μην φοβούνται ότι μπορεί να κολλήσουν καμία αρρώστια.
Ένας χριστιανός εκκλησιαζόταν, αλλά δεν εξομολογείτο και δεν κοινωνούσε, διότι είχε την εντύπωση ότι οι ιερείς άδειαζαν στο νεροχύτη το υπόλοιπο της Θείας Κοινωνίας. Κάποια Κυριακή, όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία, πήγε στην πλαϊνή πόρτα του ιερού και παρακολουθούσε τον ιερέα να δει τι θα έκανε το υπόλοιπο της Θείας Κοινωνίας. Ο ιερεύς τον είδε και του είπε: «θέλετε τίποτε;». Όχι, όχι, του είπε εκείνος, κάνετε τη δουλειά σας. Ο ιερέας πήρε το άγιο ποτήριο και μετάλαβε όλη τη Θεία Κοινωνία, που είχε μείνει. Μόλις είδε αυτό ο χριστιανός φώναξε: «Πάτερ, θέλω να εξομολογηθώ, τώρα θέλω να εξομολογηθώ και από δω και πέρα θα εξομολογούμαι και θα κοινωνώ κι εγώ».
Ας προσερχόμεθα, λοιπόν, μετά πίστεως να μεταλαμβάνουμε των Αχράντων Μυστηρίων εις ίασιν ψυχής τε και σώματος, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου