Τούρκος Δημοσιογράφος : "αυτά τα µέρη δεν ήταν δικά µας...τα πήραµε µε τη βία"

Υπάρχουν πολλοί Πολιτισμένοι Άνθρωποι στην Τουρκία. Το ποσοστό τους όμως είναι απειροελάχιστο. Το Ισλάμ είναι απόλυτο και κυριαρχεί παντού. Αρκεί να δούμε πώς αντιμετωπίζουν τις Γυναίκες τους. Ο Ιμάμης βγάζει Λόγο και αναφέρεται στους Περιορισμούς του… Ξύλου που μπορεί να δίνει στη… Γυναίκα του ο Σύζυγος… Π.χ., απαγορεύεται να τη χτυπάτε στο κεφάλι, απαγορεύεται να προκαλείτε οποιαδήποτε αιμορραγία κ.ο.κ.

Διαβάστε ένα εξαιρετικό κείμενο ενός Πολιτισμένου Δημοσιογράφου, που πολύ πιθανόν είναι να τον… σκοτώσουν, που τόλμησε και αμφέβαλε τους κανόνες του Ισλάμ για τους… Άπιστους!

Σε ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δηµοσιεύεται στην έγκυρη εφηµερίδα «Sabah» από τον Engin Ardiç, γνωστό συγγραφέα και δηµοσιογράφο στην Τουρκία, στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασµού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου. Το άρθρο δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009.

«Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και τις γιορτές για την Άλωση, αρκετή βία έχουµε δώσει στην Ανατολή µε τις πράξεις µας…

ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο µε θέµα “Θα πάρουµε πίσω την Πόλη”,

ΑΝ έφτιαχναν µακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη… (όπως εµείς στην Τουρκία κάνουµε κάθε χρόνο!),

ΑΝ ένας τύπος ντυµένος όπως ο περίφηµος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν µυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε το δικό µας Ulubatlι Hasan και τον γκρέµιζε κάτω,

ΑΝ ξαφνικά έµπαινε στην πόλη κάποιος ντυµένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έµπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης (όπως εµείς στην Τουρκία κάνουµε κάθε χρόνο!),

ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε µιναρέδες αλλά Σταυρό,

ΑΝ έκαιγαν λιßάνι και έλεγαν ύµνους, θα µας άρεσε; Δε θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναµε τον κόσµο, µέχρι που θα καλούσαµε πίσω τον πρέσßη µας από την Ελλάδα.

Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή (µε αυτές τις γιορτές που κάνετε) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι “αυτά τα µέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραµε µε τη βία”; Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων; Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόßος ότι η Πόλη κάποια µέρα θα δοθεί πίσω;

Μη φοßάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε µερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919. Μη φοßάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν µπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατοµµυρίων και, αν ακόµα την πάρουν, δεν µπορούν να την κατοικήσουν. Και οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο, που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.

Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαµε την Πόλη τρεις μέρες και τρεις νύχτες συνεχώς, τι θα απαντήσουµε; Θα υπερασπιστούµε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων ή θα αφήσουµε το θέµα στους ιστορικούς;

Αντί να περηφανευόµαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαµε, ας περηφανευτούµε µε αυτές που ιδρύσαµε, αν υπάρχουν…

Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µε τη βία κατακτηµένη… Ακόµα και το όνοµα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana= µάνα, dolu= γεµάτη), αλλά προέχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή. Ακόµα και η ονοµασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi “εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ”, τραßώντας τη λέξη από τα µαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».

Εντάξει, λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή και γι’ αυτό ο λαός αγοράζει πέντε πέντε τα διαµερίσµατα. Κανείς δεν µπορεί να µας κουνήσει, ηρεµήστε πια… Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όµως πολλές φανφάρες».

Insurance daily