Ο Άγιος Νικόλαος στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο

του ενορίτου μας Νικολάου Βοϊνέσκου

Επί της βασιλείας του Μαγάλου Κωνσταντίνου παρουσιάστηκε στην Αλεξάνδρεια ένας άνθρωπος μορφωμένος, που τον λέγανε Άρειο και έφερε μεγάλη αναστάτωση στην εκκλησία, διότι έλεγε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός αληθινός, αλλά κτίσμα του Θεού.

Παντού συζητήσεις, παντού συγχύσεις και πολλές ψυχές εχάνοντο. Τότε ο άγιος Κωνσταντίνος για να σταματήσει το σάλο και το κακό, συνεκάλεσε την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια. Εκεί συναχθήκανε 318 Άγιοι Πατέρες και στο μέσο τους είχαν τον Μέγα Κωνσταντίνο. Εκεί επίσης στεκόταν ο Άρειος με μεγάλη αγωνία. Άρχισε η συζήτηση. Ακούστηκαν ακαταμάχητα επιχειρήματα και φλογεροί λόγοι, που απογύμνωναν την πλάνη και την αίρεση του Αρείου. Εκείνος όμως δεν παραδεχόταν τίποτε και προσπαθούσε με τη ρητορική του δεινότητα να μπερδέψει και να αποστομώσει τους αγίους πατέρες.

Τότε τον άγιο Νικόλαο τον κατέλαβε ιερή αγανάκτηση. Σηκώθηκε από τη θέση του, πλησίασε τον Άρειο και από θείο ζήλο πλημμυρισμένος, του έδωσε ένα δυνατό ράπισμα (χαστούκι). Ο Άρειος διεμαρτυρήθη στον αυτοκράτορα:

-Βασιλεύ δικαιότατε, είπε, είναι ορθό και δίκαιο μπροστά στα μάτια σου να με χτυπήσει;

Αυτό κακοφάνηκε στον αυτοκράτορα και είπε στους αρχιερείς:

-Άγιοι αρχιερείς, ο νόμος λέγει να κόπτεται το χέρι εκείνου, που θα τολμήσει μπροστά στο βασιλιά να κτυπήσει άλλον. Εγώ όμως αφήνω να κρίνει την πράξη αυτή η αγιότης σας.

Οι αρχιερείς τότε απάντησαν:

-Ομολογούμε ότι κακώς έπραξε ο Αρχιερεύς. Σε παρακαλούμε όμως, να τον απομακρύνομε τώρα από τη Σύνοδο και να τον φυλακίσομε. Θα τον καταδικάσομε δε μετά το τέλος των εργασιών της Συνόδου.

Αφού δε έκαμαν αυστηρές παρατηρήσεις στον Άγιο Νικόλαο για τη στάση του, του αφαίρεσαν το ωμοφόριο που φορούν οι αρχιερείς και το έβαλαν στη φυλακή. Τη νύκτα όμως μέσα στη φυλακή φάνηκε ο Χριστός και η Θεοτόκος.

-Νικόλαε, του είπαν, γιατί είσαι φυλακισμένος;

-Για τη δική σας την αγάπη, τους απήντησε.

-Αι, πάρε αυτά! Του είπε ο Χριστός και του έδωσε ένα άγιο Ευαγγέλιο και ένα ωμοφόριο.

Την άλλη μέρα, πήγαανε μερικοί και του έφεραν φαγητό. Τον βρήκα λυμένο από τα δεσμά, φορούσε το ωμοφόριο και διάβαζε το άγιο ευαγγέλιο που κρατούσε στα χέρια του.

-Πού τα βρήκες αυτά; Τον ρώτησαν.

Και ο Άγιος τους είπε όλη την αλήθεια. Αυτό το έμαθε ο αυτοκράτορας και τον έβγαλε από τη φυλακή. Του ζήτησε συγχώρηση, καθώς και οι λοιποί πατέρες.

Μετά τη Σύνοδο επέστρεψαν όλοι οι αρχιερείς στις επαρχίες τους και ο Άγιος Νικόλαος στα Μύρα της Λυκίας.

(Από το βίο του Αγ. Νικολάου του π.Χ. Βασιλόπουλου)