Το 1821 έχει για μας τους Έλληνες προπαντός πνευματικό νόημα. Γιατί πνευματικές κατ’ εξοχήν σταθήκανε οι δυνάμεις που το πραγματοποίησαν. Είναι μια καθαρή πηγή και ένας χώρος, όπου η Ελλάδα λούζει την ψυχή της. Με το 1821 οι ρίζες της φυλής μας δροσίζονται και απλώνονται πιο βαθειά μέσα στην ιερή μας γη κι’ όλες οι αξίες που δίνουν υπόσταση στη νεώτερη ιστορία μας εδώθε έχουν την αρχή των κι εδώ μετριέται η αντοχή των, κατά πως δοκιμάζεται ο χρυσός μέσα στη φωτιά.
Όπως άλλοτε μια τέτοια ημέρα, « ο Λόγος σαρξ εγένετο», έτσι και τώρα η ελευθερία χάρις στο πνεύμα της Ορθοδοξίας και τη φιλοπατρία των Ελλήνων έγινε πραγματικότης.
Το 1821 είναι μεγάλο θαύμα, που δεν μπορεί να εξηγηθεί με τα κοντόφθαλμα μέτρα της στενής λογικής. Είναι η θεϊκή παρουσία στο ξέσπασμα της μες από τη σκλαβιά τεσσάρων αιώνων, που « όλα τα πλάκωνε και τάσκιαζε». Πλην δεν υπόπτευε την ακοίμητη πίστη που έθρωσκε κάτω απ’ αυτά, μέσα στου Γένους την ψυχή.
Το εξουθενωμένο Έθνος μας « εν μια καρδία» κτύπησε αρματωμένο με την αρετή της Ορθοδοξίας τον τύραννο. Τα’ άρματα του δεν τον βάραιναν, αλλά καθώς οι πανοπλίες σε κάποιους Αγίους που ζωγράφιζαν οι ταπεινοί ζωγράφοι της σκλαβιάς, έτσι και αυτά έτειναν να πάρουν το σχήμα των πτερύγων και φτερώσανε και σήκωσαν πάνω από τους καπνούς των μαχών και το αίμα την αναγεννημένη Ελλάδα, δίκαιη ,ευσεβή, αληθινή και αθάνατη.
Γιατί ο Θεός σπλαχνίστηκε τον λαό Του, τον πονεμένο και ταπεινωμένο. Και έτσι « εν τη ταπεινώσει η κρίσις αυτού ήρθη. Την δε γενεά αυτού τις διηγήσεται;». « Είναι αδύνατες οι θέσεις, γράφει ο Μακρυγιάννης, όμως είναι δυνατός ο Θεός που μας προστατεύει».
Μονάχα μες από τον πόνο και την πίστη μπορεί να καταλάβει κανένας το δίδαγμα που φεγγοβολεί το 1821.
Αυτή την καυτερή σημασία του ας την τυπώσουμε στις ψυχές μας οι σημερινοί Έλληνες σαν σφραγίδα ζωής.
( ΚΙΒΩΤΟΣ, Φεβρουάριος 1952, αριθ. Φ. 3)
π.Γ.Στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου