Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ- ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ ( Μρκ. 8,34-9,1), π.Γ.Στ.


Η ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΗΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ

          Μια τέλεια ανατροπή στον τρόπο του σκέπτεσθαι φέρει ο Χριστός όταν λέγει: « ος γαρ αν θέλει την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν», καθώς ακούσαμε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Εμείς για να διαφυλάξουμε τη ζωή μας προσπαθούμε ν’ ανακαλύψουμε που υπάρχουν οι λιγότεροι κίνδυνοι για να την τοποθετήσουμε εκεί. Ο Κύριος αντίστροφα λέγει ότι, θα την χάσουμε όταν προσπαθούμε να τη διαφυλάξουμε και θα την περισώσουμε, όταν την θυσιάσουμε.
          Ας δούμε όμως από κοντά τα πράγματα, όπως μας τα παρουσιάζει η πραγματικότητα, αλλά και ο Χριστός. Κάθε φρόνιμος άνθρωπος προσπαθεί ο ίδιος και οι δικοί του να εξασφαλισθούν από κάθε πιθανό κίνδυνο. Ακόμη παίρνει όλα τα μέτρα για να μην απειληθεί η υγεία τους και επιδιώκει ένα επάγγελμα που χωρίς μεγάλο κόπο να εξασφαλίζει ένα ικανοποιητικό εισόδημα.
          Επίσης ο καλός οικογενειάρχης αναζητεί την καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών του με πρόσωπα που εγγυώνται μια άνετη ζωή. Τέλος ο νουνεχής άνθρωπος προσπαθεί, ώστε στα γεράματα του να έχει μια καλή σύνταξη και ένα εισόδημα για να περάσει ανώδυνα το ηλιοβασίλεμα της ζωής του. Όλα αυτά  είναι καλά και φρόνημα.
          Και τώρα έρχεται ο Κύριος και ανατρέπει τα πάντα.
          Εάν λέγει ο Χριστός τα κερδίσουμε όλα, τότε χάσαμε όχι μόνο αυτά, αλλά και ολόκληρη τη ζωή μας.
          Διερωτάται όμως κανείς: τότε τι πρέπει να κάνουμε; Δεν πρέπει να φροντίσουμε για την υγεία μας, για ένα αποδοτικό επάγγελμα, για την καλή αποκατάσταση των παιδιών μας ή να προνοούμε για τα γεράματα μας;
          Δεν πρόκειται όμως για κάτι τέτοιο.
          Αν ήταν το νόημα των λόγων « ος αν θέλει την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν», τότε και ο Χριστός δεν θα επέτρεπε στους μαθητές Του να έχουν κοινό ταμείο για τα απαραίτητα. Αλλά το νόημα των λόγων αυτών είναι ότι, όσα αναφέραμε προηγουμένως όχι ότι δεν θα πρέπει να μας απασχολούν, αλλά ότι, δεν πρέπει να αποτελούν το σκοπό και τη μοναδική επιδίωξη της ζωής μας. Γιατί αν αυτά είναι ο μοναδικός σκοπός της ζωή μας, τότε χάριν αυτής θα πρέπει κάθε τι άλλο να υποχωρεί.
          Π.χ. αν σκοπός και μοναδική επιδίωξη της ζωής μας είναι η διατήρηση της υγείας μας, τότε θα πρέπει ν’ αποφεύγουμε κάθε τι που θα μας δημιουργεί μέριμνες κα κόπους, γιατί οι μέριμνες και οι φροντίδες μπορούν να βλάψουν την υγεία μας. Ή αν η μοναδική επιδίωξη μας είναι να κρατήσουμε με κάθε τρόπο μια αποδοτική θέση, τότε μπορεί να μην εκτελούμε το καθήκον μας, γιατί μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση αυτής της θέσης. Ή εάν ο μοναδικός σκοπός μας είναι η καλή    αποκατάσταση των παιδιών μας και η εξασφάλιση των γηρατειών μας, τότε θα μπορούσαμε να κάνουμε τα πάντα μόνο και μόνο γι’ αυτούς τους σκοπούς .
          Το σωστό λοιπόν είναι: επιτρέπεται μεν να επιδιώκουμε όλα όσα αναφέραμε, αλλά αυτά να μην τα έχουμε θέσει ως την μόνη επιδίωξη της ζωής μας. Πάνω από αυτά πρέπει να υπάρχει κάτι ανώτερο. Και το ανώτερο που ζητάει ο Χριστός από εμάς είναι η εφαρμογή του Ευαγγελικού νόμου. Και τότε αυτά θα κατέχουν τόσο χώρο, όσο τους αξίζει.
          Αυτό φαίνεται από την καθημερινή ζωή. Σπουδαίος επιστήμονας είναι εκείνος που δεν αρκείται σε μια μικροθέση, αλλά εκείνος που θυσιάζει την άνεση του και την ασφάλεια που του εξασφαλίζει αυτή η θεσούλα, για να επιδιώξει ευρύτερες σπουδές. Παρόμοια σε μεγάλο επιχειρηματία μπορεί να εξελιχτεί εκείνος που δεν ικανοποιείται από την ασφάλεια που του προσφέρει μια μικρή θέση σε μια επιχείρηση, αλλά εκείνος που εγκαταλείπει την ασφάλεια του μισθού αυτού για να θεμελιώσει στην αρχή μια μικρή και αργότερα μια σπουδαία και αποδοτική μονάδα. Εδώ εφαρμόζεται ο λόγος του Κυρίου: « εάν  ο κόκκος του σίτου πεσών εις την γην αποθάνει, αυτός μόνος μένει. Εάν δε αποθάνει πολύν καρπόν φέρει».
          Είναι ο αιώνιος νόμος της δημιουργίας η οποία προϋποθέτει και απαιτεί κάποιες θυσίες. Όσο μεγαλύτερη είναι η δημιουργία τόσο μεγαλύτερη και η θυσία που απαιτείται γι’αυτή. Γι’ αυτό πίσω από κάθε μεγάλη δημιουργία, επιστήμη, τέχνη, Γράμματα κ.α. πάντοτε κρύβεται κάποια μεγάλη προσφορά και θυσία.
          Το ίδιο και σε μεγαλύτερο βαθμό ισχύει και στην πρόπτωση της πίστης. Όσοι σκοπεύουν χαμηλά δεν είναι δυνατόν να πετύχουν το μεγάλο θαύμα στη ζωή τους. « Ος γαρ αν θέλει την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν». Ενώ θα είναι κανείς προσγειωμένος και δεν θα παραλείπει το παραμικρό από ό,τι του είναι δυνατόν να κάνει για να εξασφαλίσει τη ζωή του και των δικών του, θα πρέπει όμως να είναι έτοιμος κάθε στιγμή να θυσιάσει τα πάντα, ακόμα και αυτή την ζωή του.
          Μόνο με αυτή την προϋπόθεση θα μπορούσε να πετύχει μεγάλους και υψηλούς στόχους και τότε μόνον θα έχει κερδίσει αληθινά την προσπάθεια ολόκληρης της ζωής του.   

π.Γ.Στ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: