ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Αρχιμ. Τιμ. Κιλίφη

          Το βάθος της αλήθειας περνάει από το βάθος της τραγωδίας. Και τούτο γιατί μέσα στην τραγωδία αποκαλύπτεται η τραγικότητα του ψέματος. Η τραγωδία στην ουσία της είναι σύγκρουση αλήθειας και ψέματος. Όποιος πιάνει αυτή την πτυχή πιάνει στην ουσία της τραγωδίας και την ουσία της αλήθειας. Κι’ αποδεικνύει ότι είναι ώριμος. Γιατί μόνο οι ώριμοι άνθρωποι και οι ώριμοι πολιτισμοί νοιώθουν κι εκφράζουν την τραγωδία. Μόνο αυτοί έχουν αυτοσυνειδησία. Οι άλλοι ζουν επιπόλαια. Οι αρχαίοι ποιητές, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αισχύλος, εκφράστηκαν τραγικά, γιατί είχαν φτάσει σε ύψη ωριμότητας, σε υπαρξιακά ύψη.

          Η άπειρη αλήθεια περνάει από την τραγική σύγκρουση με το ψέμα, που συνήθως το εκφράζει η εφημερότητα. Έτσι, εφήμερο ίσως να είναι η μεγαλύτερη τραγωδία της γης.

          Ζούμε την άπειρη αλήθεια μέσα σε μια « τραγική» στιγμή. Όσο είναι και η ζωή μας πάνω στη γη. Αυτό όμως αποκαλύπτει τις πελώριες διαστάσεις της ανθρώπινης φύσης που ζει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το αιώνιο μέσα στο χρονικό και το απόλυτο μέσα στο σχετικό. Μας αποκαλύπτει την ενιαιότητα του παντός. Την ενότητα της δημιουργίας που πετυχαίνεται μόνο κάτω από την ένωση του κτιστού και του ακτίστου. Δηλ. κάτω από την «αδιαίρετη» και « ασύγχυτη» ένωση θείας και ανθρώπινης φύσης.

          Όποιος δεν νοιώθει και δεν ζει έτσι δεν θα καταλάβει ποτέ τι σημαίνει αλήθεια, αιώνιο και απόλυτο. Τι σημαίνει ενότητα του σύμπαντος κόσμου κάτω από την αντίφαση. Κάτω από την αντί-θεση, που δημιουργεί τη σύν-θεση. Την «καινή κτίση» της νέας ζωής. Τη θεία ζωή.

          Η αλήθεια περνάει μέσα από την τραγωδία της εσωτερικής στιγμής, που μας καθορίζει τα πάντα.

π.Γ.Στ.