Το λαϊκό παραμύθι λειτουργεί ως νόμος αξιών, κοινός τόπος λαϊκής σοφίας και υποκειμενικότητας στην αδιάσπαστη ενότητα της φύσης και του πνεύματος.
Είναι ο τόπος που το παράλογο και οι λογικές πράξεις ακροβατούν και καλούν τον καθένα να ταξινομήσει την αλήθεια και το ψέμα του. Είναι ο προφορικός λόγος που λειτουργεί για να μας δώσει τα μέσα που θα πετύχουμε ένα μοναδικό σκοπό. Να ζήσουμε εμείς καλά και οι άλλοι που θα μας ακούσουν ακόμα καλύτερα.
Όμως το πρώτο που ξεχνάμε σήμερα είναι το να ακούμε τους άλλους. Ζούμε την δική μας αλήθεια που δημιουργείται όχι από εμάς, ούτε από τη μάνα φύση, αλλά εκείνους τους μηχανισμούς που έχουν κατασκευάσει πολιτικά συστήματα προκειμένου να μας διδάξουν και να μας ορίσουν τις δικές τους αξίες. Αυτές που έχουν ένα μόνο σκοπό. Την αποξένωση ανθρώπου από άνθρωπο και την εκμετάλλευση ανθρώπου και φυσικού περιβάλλοντος στο βωμό του εύκολου κέρδους για τους ολίγους.
Το παραμύθι είναι αντίσταση είναι Ανάσταση. Αντιστέκεται σε ότι βιάζει την λογική μας, τη κοινή λογική. Αφού το παράλογο είναι τόσο εμφανές όσο και η αλήθεια. Είναι Ανάσταση διότι, αφού πιστέψουμε στον εαυτό μας και στις αξίες που μας ορίζουν σαν λογικά όντα. μπορούμε να σταθούμε όρθιοι απέναντι σε ότι μας απαξιώνει και πάντα να κάνουμε μια καινούρια αρχή. Το παραμύθι είναι λύτρωση, είναι παρηγορία.
Είναι αυτό που δίνει αξία σε ότι υπάρχει υλικό και άυλο αφού μας μαθαίνει να παρατηρούμε, και στην συνέχεια να κατανοούμε.
Είναι γνώριμα ζώα μικρά και μεγάλα, τα πουλιά με τις συνήθειες τους, τα στοιχεία της φύσης, ο χρόνος με τις εποχές του. Δέντρα αιωνόβια σύμβολα ζωής, ήλιος να μας φωτίζει, νερό να μας ξεδιψάει και όλα μέσα απ’ το παραμύθι να ‘χουν τη δική τους μοναδική αξία που ποτέ δεν άλλαξε.
Στον κόσμο των παραμυθιών υπάρχει, ότι υπήρξε και πάντα θα υπάρχει.
Τα στοιχεία της φύσης, οι ανθρώπινοι χαρακτήρες, το φυσικό μας περιβάλλον. Εκεί υπάρχει ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια, η αλληλοβοήθεια, η αυτοεκτίμηση, το ήθος, η δικαιοσύνη. Σε αυτά δεν χωρά τίποτα το πλαστικό, το ηλεκτρονικό, το κατασκευασμένο για να καλύψει ψεύτικες ή πρόσκαιρες ανάγκες που συστήματα ολόκληρα εργάζονται για να μας δημιουργήσουν καθημερινά.
Το παραμύθι είναι ο άνθρωπος μόνος. Όπως γεννήθηκε απλά για να ζήσει ευτυχισμένος. Είναι η δικιά του λογική, η λογική των παραμυθιών, που δημιουργεί ανθρώπινες σχέσεις για να επιβιώσει και να ευτυχήσει, που φαντάζεται για να εξηγήσει τα ακατανόητα και να χαρεί.
Απευθύνεται πρώτα πρώτα, στην ανθρώπινη φαντασία κάνοντας τον καθένα πρωταγωνιστή της ζωής του. Μας οδηγεί στο να γνωρίσουμε και να βάλουμε εμείς τα όρια της καθημερινότητας μας. Μας φέρνει πιο κοντά στην καθημερινή αναζήτηση για ποιότητα ζωής αφού ένα είναι βέβαιο. Ότι όποιος προσπαθεί, αναγνωρίζει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του. Τότε μπορεί να τις διαχειριστεί, όπως ακριβώς κάνουν και οι ήρωες των παραμυθιών στην καθημερινή τους πάλη απέναντι στους φόβους και τις αδυναμίες τους ή σε μυθικά τέρατα που φαντάζουν ανίκητα.
Το παραμύθι είναι η χώρα που κατοικεί ένας ολόκληρος κόσμος σημασιών, παραπομπών, αρχέτυπων, παραστάσεων, συμβόλων, γλωσσικών προϋποθέσεων και δόμων. Είναι η χώρα των αξιών. Εκεί που είναι ξεκάθαρος πάντα ο δρόμος που πρέπει να αφήσουμε και ο δρόμος που πρέπει να πάρουμε για να πετύχουμε το ευγενές, το δίκαιο, το ανθρώπινο, το ευτυχές. Αυτό που θα δικαιώνει για πάντα την ύπαρξή μας και δεν είναι άλλο, από αυτό που δίνεις. Αυτό ακριβώς είναι πάντα, αυτό που παίρνεις. Γιατί είναι η στιγμή παραμυθένια, η στιγμή που δίνεις. Εκείνη ακριβώς η στιγμή είναι αυτή που δικαιώνεσαι. Αφού ξεπερνάς τον εαυτό σου. Τότε γίνεσαι ο θησαυρός που αναζητούσες και ο θησαυρός που μοίρασες.
Και όλα αυτά μέσα στη φαινομενική αταξία των παραμυθιών, που τα πάντα χωρούν. Υπάρχει η απόλυτη τάξη για να βρεθεί ο τρόπος που θα γίνουν τα πράγματα. Η δράση και η αντίδραση. Οι πιθανότητες για ευτυχή κατάληξη είναι τόσες , όσες και οι προσπάθειες για να βρεθεί η κατάλληλη λύση. Όλα αυτά θέλουν τον χρόνο τους και εκεί πάντα δίπλα μας είναι κρυμμένος καλά ο από μηχανής θεός, που περιμένει και αυτός να του δώσουμε την ευκαιρία να εμφανιστεί. Είναι η δική μας προσπάθεια.
Η φαντασία μας σήμερα είναι μπλοκαρισμένη αφού ο άνθρωπος της παγκοσμιοποίησης παρεμποδίζεται συστηματικά και οργανωμένα δια νόμων, από το να μπορεί να φανταστεί, να οραματιστεί όπως του αξίζει. Καθημερινά υποτάσσεται από την εξουσία των ολίγων με κάθε τρόπο.
Υποτάσσεται η γλώσσα, η επικοινωνία , τα συναισθήματα, το περιβάλλον με αποτέλεσμα οι ασθένειες, ψυχοσωματικές πάντα, να έχουν γίνει εφιάλτης της σύγχρονης κοινωνίας. Το παραμύθι θεοποιεί τη δύναμη της σκέψης και τη δύναμη του ανθρώπου. Ο καθένας μας είναι μοναδικός και σαν τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται από τον καθένα. Η κατανόηση του άλλου αρχίζει από την δική μας κατανόηση και μας εξασφαλίζει ανθρωπινό μέλλον. Οι ήρωες των παραμυθιών το γνωρίζουν καλά αυτό γι αυτό προσπαθούν, γι αυτό ελπίζουν, γι΄αυτό εκφράζονται ελεύθερα για ότι τους ταλαιπωρεί και για αυτό αντιδρούν. Το δικό τους πολίτευμα είναι η Δημοκρατία, η πραγματική. Αυτή που έχει μοναδική αξία τον άνθρωπο και ότι τον περιβάλλει. Σε αυτή ο καλός αγωνίζεται και στο τέλος δικαιώνεται. Ο κακός έχει πάντα μια δεύτερη ευκαιρία, αλλιώς αλογοσύρεται. Αιώνιοι νόμοι των παραμυθιών κατά πολύ δημοκρατικότεροι από τους σύγχρονους που κατασκευάζουν για δικούς τους λόγους οι οικονομικές εξουσίες.
Ο σύγχρονος άνθρωπος οφείλει πια να ψάξει το παραμυθιακό λόγο, σε πείσμα του νεκρού, πολιτικού λεγόμενου, λόγου. Οφείλει να θυμηθεί αυτούς που άφησαν το παραμύθι, προφορική κληρονομιά, οφείλει να γυρίσει στο φυσικό περιβάλλον, από μόνος του, ενάντια στην αδιέξοδη αστικοποίηση που μας οδήγησαν. Το μέλλον είναι το φυσικό περιβάλλον και οι πανανθρώπινες αξίες. Όσο πιο γρήγορα τις αναζητούν οι ήρωες των παραμυθιών τόσο πιο γρήγορα τις βρίσκουν. Ο δρόμος ήταν και θα είναι πάντα δύσβατος. Όμως ένα είναι βέβαιο ότι, εφόσον προσπαθούμε όλα γίνονται. Τότε η συναρπαστική ζωή των ηρώων, γίνεται δική μας ζωή και η δικαίωση είναι καθημερινή αφού εμείς γινόμαστε καλύτεροι και πιο δυνατοί. Όσο για αυτά που μάθαμε στο δρόμο, ας τα αφηγηθούμε και σε άλλους για να ζουν αυτοί πάντα καλά και εμείς εδώ καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου