Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Η κραυγή αγωνίας ενός Τουρκοκύπριου για τη λεηλασία της Κύπρου

"Κάνε γρήγορα, Κατσελλή, απάλλαξέ μας από αυτό τον μπελά"


Μετά την απόφαση Όραμς, ενεργοποιήθηκε, λέει, και ο Κατσελλής, ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Dome στην Κερύνεια. Τηλεφώνησε στον δικηγόρο Καντούνα και του είπε ότι θέλει να εμπλακεί σε παρόμοια νομική μάχη. Να κάνει γρήγορα. Διότι εμείς εδώ γινόμαστε κομμάτια εξαιτίας αυτού του ξενοδοχείου. Τρωγόμαστε μεταξύ μας. Δεν μπορούμε να μοιράσουμε μεταξύ μας αυτό το λάφυρο εδώ και 36 χρόνια. Ήρθε το ΡΤΚ και έδωσε το ξενοδοχείο πεσκέσι στους δικούς του υποστηρικτές. Ήρθε το ΚΕΕ και προσπαθεί να το πάρει πίσω τώρα. Το ζήτημα οδηγήθηκε στο δικαστήριο. Αν τώρα ο σεβαστός Κατσελλής διεκδικήσει την περιουσία του, σίγουρα θα τελειώσει αυτός ο καβγάς. Γι΄ αυτό, βιάσου φίλε. Τρέξε στο δικαστήριο. Καταχώρησε προσφυγή. Κάνε ό,τι είναι να κάνεις. Απάλλαξέ μας από αυτό τον μπελά.
Ούτως ή άλλως, η ζωή μας εδώ πέρασε με το διαμοιρασμό λαφύρων. Καταπατήσαμε, λιώσαμε και κάναμε κομμάτια ο ένας τον άλλο εξαιτίας αυτών των λαφύρων. Γι΄ αυτό το λόγο δεν είδαμε ποτέ χαΐρι. Οι δικαιούχοι πρόσφυγές μας που ήρθαν από το νότο πάντα βρίσκονταν τελευταίοι στους καταλόγους. 'Αρπαξαν την προτεραιότητα όσοι δεν ήταν δικαιούχοι. Ζητήσαμε περιουσία ίσης αξίας από τους πρόσφυγές μας που ήρθαν από το νότο. Όμως, δεν ζητήσαμε τίποτα από εκείνους που ήρθαν από την Ανατολία. Τους τα διανείμαμε δωρεάν. Αν θα κινήσεις αγωγή, αγαπητέ αδελφέ Ελληνοκύπριε, να τα προσέξεις αυτά. Νά, οι πόρτες μας είναι διάπλατα ανοιχτές. Γύριζε. Περιδιάβαζε. Βλέπε. Γνώρισε καλά εκείνους που κάθονται μέσα στην περιουσία σου. Μη νομίζεις πως μόνο εσύ έχεις παράπονο από αυτή τη λεηλασία. Έχω και εγώ παράπονο. Έχουμε και εμείς παράπονο. Προσπαθήσαμε πολύ, αλλά δεν μπορέσαμε να την εμποδίσουμε εδώ και τόσο πολύ καιρό. Ούτε παραλία, ούτε βουνό, ούτε πεδιάδα άφησαν εκείνοι που καίγονταν από επιθυμία και όρεξη να πάρουν περιουσίες. 'Αρπαξαν ό,τι υπήρχε. Και έφαγαν τον κόσμο μόλις πήραν άδεια για κλεψιές από το Σχέδιο Ανάν. Ο κόσμος άρχισε να μην μπορεί να πάει δωρεάν ακόμη και στη θάλασσα. Ύστερα άρχισαν να έρχονται μαζικά οι ξένοι, οι οποίοι άκουσαν γι΄ αυτή την αφθονία. Η περιουσία σου στο βορρά είναι στη μισή τιμή της περιουσίας στο νότο. Τι να κάνουν τα αδέλφια μας από τη Μαύρη Θάλασσα και την Αλεξανδρέττα; Ούτως ή άλλως, τα βρήκαν δωρεάν. Πούλησαν την περιουσία σου στους 'Αγγλους, στους Γερμανούς, στους Ρώσους. Σε τιμές ελκυστικές. Αξίζει και αυτή εκατοντάδες χιλιάδες στερλίνες. Έκαναν την μπάζα τους οι κακόμοιροι. Μέσα σε μια νύχτα. Αστραπιαία. Έχουν τίτλους ιδιοκτησίας στα χέρια τους. Τίτλους ιδιοκτησίας για τη γη της Κύπρου. Ήρθαν εδώ με ένα εσώρουχο και ένα πουκάμισο. Και έγιναν εκατομμυριούχοι. Δεν ξέρω για εσένα, αλλά εδώ σε εμάς υπάρχουν κάποιοι που τους χαλαλίζουν αυτές τις περιουσίες. «Είναι και αυτοί άνθρωποι», είπαν. Πρέπει, λένε, να κοιτάμε από ταξικής άποψης τα ζητήματα αυτά. Δεν πρέπει, δήθεν, να αποκλείουμε τον «άλλο». Δεν διαφέρουμε, λένε. Τα αδέλφια μας οι εθνικιστές το εξήγησαν αυτό λέγοντας ότι «είμαστε όλοι Τούρκοι». Όσοι δε από εμάς υποστηρίζουν τη λύση και την ειρήνη βρήκαν μια πιο καλή δικαιολογία γι΄ αυτό: «Όλοι είμαστε άνθρωποι», είπαν! Όσοι αντιτίθενται σε αυτό τοποθετήθηκαν στην ομάδα των ρατσιστών και στιγματίστηκαν ως «Κύπριοι εθνικιστές»!
Έχουμε ακόμη πάρα πολλούς πρόσφυγες που κρατάνε στα χέρια τους βαθμούς για περιουσία ίσης αξίας και δεν μπόρεσαν να πάρουν καθόλου αντάλλαγμα για την περιουσία τους στο νότο. Δεν ήρθε ποτέ η σειρά τους εξαιτίας εκείνων των λύκων. Τι έχει σειρά τώρα, αδελφέ; Το Κάρμι; Η Λάπηθος; Ο Καραβάς; Προς τα πού πάει ο δρόμος; Μήπως θα πάρεις πίσω στο δικαστήριο αυτά που σου πήραν με την ξιφολόγχη των όπλων; Μετά από 36 χρόνια; Δεν έμειναν ποτέ στον δρόμο όσοι διεξάγουν νομικό αγώνα με υπομονή και αναζητούν το δίκιο τους. Δεν διαρκεί για πάντα η παρανομία σε αυτό τον κόσμο. «Δεν μπορεί να γίνει αφέντης του κόσμου ένας ληστής», λένε εδώ σε εμάς. Αν δεν γίνεται αφέντης στον κόσμο, μήπως μπορεί να γίνει στην Κύπρο;




Δεν υπάρχουν σχόλια: