Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

Για τον π.Χαρίτωνα


Ο Ναός της Παναγίας της Βοήθειας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών φωτισμένος και στολισμένος. Και κει πάντα άγρυπνος και πρόσχαρος ο π.Χαρίτων Αθανασόπουλος.

Προχθές το βράδυ εντελώς τυχαία περνούσα και σκέφτηκα να φωτογραφίσω τον ναό. Και είδα τον π.Χαρίτωνα εκεί. Και σκέφτηκα πόσο σημαντική είναι η προσφορά του πατρός. Κάθε ώρα και κάθε στιγμή είναι εκεί. Κοντά στους ασθενείς, στους πονεμένους συγγενείς. Είναι εκεί για να τους παρηγορεί και να τους εμψυχώνει. Και αυτό πηγάζει από μέσα του. Δεν είναι καθήκον του. Δεν βρίσκεται εκεί, επειδή η Ιερά Μητρόπολη τον τοποθέτησε. Είναι εκεί, επειδή το πιστεύει. Και αυτό φαίνεται. Και γι’ αυτό κάθε συζήτηση μαζί του σε χαροποιεί.

Ναι, τον γνωρίζω από παλιά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα λέω αυτά, επειδή είναι γνωστός μου. Πολλοί άγνωστοι έχουν εκφραστεί θετικά για τον ρόλο του π.Χαρίτωνα. Γιατροί, νοσηλευτές, επισκέπτες, εκκλησιαζόμενοι κ.ά.

Ξέρω πως τα όσα γράφω θα προσκρούσουν στην ταπεινότητά του. Ας με συγχωρήσει όμως ο πατήρ. Πρέπει κάποιες φορές να τα λέμε αυτά. Όχι για να προβάλλουμε τον π.Χαρίτωνα. Δεν το έχει ανάγκη. Και κυρίως δεν είμαι εγώ κάποιος σημαντικός για να τον προβάλλω. Πρέπει, για να μαθαίνει ο κόσμος ότι Εκκλησία δεν είναι μόνο τα σκάνδαλα, οι βυζαντινές δολοπλοκίες, οι πισώπλατες μαχαιριές των Μητροπολιτών, οι φουσκωμένοι αποταμιευτικοί λογαριασμοί γήρατος ή οτιδήποτε άλλο. Εκκλησία είναι οι Μητροπολίτες ορεινών Μητροπόλεων που παλεύουν στην επαρχία, οι ταπεινοί ιερείς του χωριού, οι αγαθοί αφοσιωμένοι ιερείς, οι πνευματικοί γέροντες, οι κατανυκτικές ακολουθίες σε ήσυχες ενορίες, οι ευλογημένες συντροφιές με κέντρο τον Χριστό.


Χρόνια Πολλά π.Χαρίτωνα, άγια, θυσιαστικά και απλόχερα στον συνάνθρωπο.


χ.











11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απολύτως.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο κείμενο
και εξαιρετικές φωτογραφίες!

Ανώνυμος είπε...

Από τους πιο αθόρυβους και αγαπητούς ιερείς της Πάτρας.
Ο Θεός να του δίνει δύναμη.

Ανώνυμος είπε...

Τω όντι ο π.Χαρίτων είναι χαριτωμένος άνθρωπος και ευχόμεθα ο Κύριος να τον χαριτώνει, να τον φωτίζει και να τον αγιάζει. Ες αεί να προσφέρει παρηγορία και παραμυθία στους πονεμένους εν Χριστώ αδελφούς.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο στον π.Χαρίτωνα αγωνιστής μεγάλος...

Ανώνυμος είπε...

Έτυχε να νοσηλευτώ στο νοσοκομείο του Ρίου για κάποιο διάστημα και είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον π,Χαρίτωνα, όπως δεν τον είχα γνωρίσει μέχρι τώρα...Η παρουσία του διακριτική, "αέρινη",αγγελική...Έχει το χάρισμα του να μπορεί να παρηγορεί, όχι τόσο με λόγια, όσο με ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη , κατανόηση, συμπαράσταση...Είναι σαν να σου λέει"δεν ξέρω τι ακριβώς περνάς, αλλά θα είμαι μαζί σου σε ότι και αν είναι...". Χρειάζεσαι τίποτε άλλο;Εγώ προσωπικά όχι. Μου αρκεί και μόνο μια τέτοια παρουσία και η βεβαιότητα πως θα προσεύχεται για μένα...Σε ευχαριστώ....και ας μην ξέρεις πόσο πολύ με βοήθησες, γιατι η περιπτωσή μου δεν ήταν τιποτα το σοβαρο(μια απλή παραμονή στο νοσοκομείο για απλούς λόγους, και όμως ήρθες να με δείς)...εγώ όμως είχα ανάγκη αυτά που είπες...
Συγχαρητήρια για την αναφορά σας αυτή στο πρόσωπο του π.Χαρίτωνα!!!

χ.π

Ανώνυμος είπε...

Τι χρειαζόταν να τα γράψεις ρε χ. όλα αυτά; Τον ξέρουμε, τον έχετε προβάλλει και άλλοτε... φτάνει! Προσευχή θέλει ο άνθρωπος να συνεχίζει το έργο του προς δόξαν Θεού, δεν θέλει τις κολακίες σου..

Ανώνυμος είπε...

Έλεος βρε παιδιά!Τα σχόλια γεμάτα κακίες όλο και πληθαίνουν σε αυτό το blog!!!Τόση πολύ αγάπη;;;;Αν δεν σας αρέσει κάτι μην το διαβάζετε.

Ανώνυμος είπε...

Η Παναγία μας να του δίνει δύναμη στο έργο του!

Άσωτος είπε...

Είχα την Τύχη να γνωρίσω τον Πάτερ Χαρίτων πριν γίνει κληρικός. Δυστυχώς με τον καιρό απομακρύνθηκα από την εκκλησία και δεν το συνάντησα από τότε. Ποτέ στην "κοσμική" ζωή μου δεν συνάντησα τέτοιον άνθρωπο. Θα τολμήσω να πω πως είμαι τυχερός που συνάντησα αυτόν τον άγιο. Ελπίζω να με αξιώσει ο θεός κάποια μέρα να τον δω ξανά και να του φιλήσω το χέρι. . .

Άσωτος είπε...

Είχα την Τύχη να γνωρίσω τον Πάτερ Χαρίτων πριν γίνει κληρικός. Δυστυχώς με τον καιρό απομακρύνθηκα από την εκκλησία και δεν το συνάντησα από τότε. Ποτέ στην "κοσμική" ζωή μου δεν συνάντησα τέτοιον άνθρωπο. Θα τολμήσω να πω πως είμαι τυχερός που συνάντησα αυτόν τον άγιο. Ελπίζω να με αξιώσει ο θεός κάποια μέρα να τον δω ξανά και να του φιλήσω το χέρι. . .