Εσώτοιχα των Βράχων

Αγναντεύω θολά,
όταν σκεπάζω το χώρο
με σύννεφα δικαιολογιών.
Διαφεντεύω κομψά,
όταν ελέγχω στο χρόνο
συνειδήσεις γαμψές.

*
Τα κύματα αγανάκτησης
στα βράχια πάνω κτυπούν,
της αναισθησίας μου.
Τα μνήματα των αισθημάτων
στα μάτια σου εισχωρούν,
της ανυπομονησίας μου.

*

Η εξουσία συντρίβει ψυχές
στη μυλόπετρα του αέναου μύθου,
της θολής επιβολής.
Η Εκκλησία διαλύει κλαγγές
με ανεμότρατα πνεύματος,
της γενναίας αποδοχής.

*

Στα συρτάρια των μηχανορραφιών
στοιχειά θεριεύουν ολοχρονίς
της αιώνιας διαπλοκής.
Στα εσώτοιχα των βράχων
θεριά γαληνεύουν σιμά,
στης αλληλεγγύης τον καημό.



Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας