Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Εν
ολίγοις
Γιορτάσαμε κι εφέτος με όλη την εκκλησιαστική λαμπρότητα
το μεγάλο γεγονός τη Γέννησης του Χριστού και γέμισαν οι καρδιές μας από ελπίδα
και εμπιστοσύνη στο σχέδιο της θ. οικονομίας για τη σωτηρία του κόσμου.
Το σημερινό όμως περιεχόμενο της ευαγγελικής διήγησης με
την αναφορά του στη σφαγή των νηπίων της Βηθλεέμ από τον Ηρώδη, αλλά και η φυγή
και επιστροφή από την Αίγυπτο, μας προσγειώνουν σε μια σκληρή πραγματικότητα.
Η Γέννηση του Χριστού περιγράφεται από τον ευαγγελιστή
κατά τρόπο που δείχνει προκαταβολικά την τύχη του Μεσσία μέσα στον παρόντα
κόσμο. Ο νεογέννητος Χριστός μόλις
εισέρχεται στον κόσμο γνωρίζει την καταδίωξη και την εχθρότητα μεταξύ των
αρχόντων που βρίσκει κύριο εκπρόσωπό της τον βασιλιά Ηρώδη.
Συνεπώς το σημερινό ευαγγέλιο προβάλλει τη σκληρή όψη
αυτής της χαρούμενης γιορτής, το διωγμό της εξουσίας του σκότους, που κατάλαβε,
ότι μπαίνει στο περιθώριο της ιστορίας και αρχίζει μία νέα περίοδος για την ανθρωπότητα. Η γιορτή των
Χριστουγέννων δεν είναι η «μαγεία» μιας ρομαντικής ιστορίας των παιδικών μας
χρόνων, αλλά η αποκάλυψη της αντίφασης στην περιπετειώδη σχέση του ανθρώπου με
τον Θεό. Το μυστήριο της ενανθρώπισης
του Θεού συναντά από την αρχή την αντίδραση των ανθρώπων. Μόλις
γεννιέται η ελπίδα, αμέσως χάνεται μέσα στην απόγνωση κα την τραγωδία. Η αγάπη
του Θεού βρίσκεται αντιμέτωπη με
την έκρηξη του μίσους των ανθρώπων, κάτι
που θα συνεχίζεται όσο θα υπάρχει ο κόσμος μας.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι η γέννηση του Χριστού
μέσα σ’ ένα σταύλο ζώων φανερώνει την πραγματική διάθεση και κατάσταση της
ανθρωπότητας. Τα λόγια του ευαγγελίου «… και ο κόσμος δεν τον αναγνώρισε. Ήλθε
στους δικούς τους και οι δικοί του δεν τον
δέχτηκαν…» δείχνει την αφιλόξενη και σκληρή στάση των ανθρώπων στον πιο
επίσημο επισκέπτη της γης.
Όλα αυτά δεν ήταν παρά
προμήνυμα του μεγάλου εγκλήματος που ετοίμαζε η ανθρώπινη θηριωδία. Ο
Ηρώδης αποφασίζει να δολοφονήσει το θ. Βρέφος και γι’ αυτό διατάζει τη σφαγή
όλων των νηπίων της Βηθλεέμ πιστεύοντας πως ανάμεσά τους θα ήταν και ο Ιησούς
Χριστός. Ένας μεγάλος αριθμός νηπίων είναι οι πρώτοι μάρτυρες της Εκκλησίας που
γιορτάζουν τη 29η Δεκεμβρίου.
Ο διωγμός όμως ενός ανίσχυρου βρέφους ξαφνιάζει τον
αναγνώστη της ευαγγελικής ιστορίας. Τόση οργή και μανία δεν δικαιολογείται,παρά
μόνο αν αντιληφθούμε τον πόλεμο των σκοτεινών δυνάμεων που αγωνίζονται να
δολοφονήσουν την πηγή της ζωής και να ματαιώσουν τις επαγγελίες του Θεού. Δεν
μπόρεσαν όμως να προβλέψουν, ότι ο Ιησούς που γεννήθηκε στο σταύλο των ζώων και
αντιμετώπισε το φάσμα του θανάτου κα αποχαιρέτισε τον κόσμο από τον σταυρό, θα ελευθέρωνε τον
άνθρωπο από τη φθορά και τον θάνατο και θα επέστρεφε το δώρο της ζωής στον
κόσμο.
Όσο κι αν φαίνεται ότι οι κοσμικές σατανικές δυνάμεις
κυριαρχούν πάνω στο κόσμο, η επικράτησή τους είναι προσωρινή, γιατί μέσα στην
ιστορία πραγματοποιείται αθόρυβα το σχέδιο της σωτηρίας το οποίο κανένας δεν μπορεί να ματαιώσει.
Οι άνθρωποι δεν προσπάθησαν απλώς να εξοντώσουν το Θεό,
αλλά ήθελαν να σβήσουν κάθε ίχνος της παρουσίας του. Κι όμως ο Θεός είναι ο
κυρίαρχος της ιστορίας και την
κατευθύνει τον τελικό της σκοπό.
Το αισιόδοξο μήνυμα που μας απευθυνθεί σήμερα η
ευαγγελική διήγηση είναι ότι, παρά τον φαινομενικό θρίαμβο του κακού, του
μίσους και της θηριωδίας στην ιστορία των ανθρώπων, τελικά επιβάλλεται η δύναμη
της αγάπης, της ομορφιάς και της
καλοσύνης. Εμείς οι χριστιανοί της σύγχρονης εποχής πρέπει να γνωρίζουμε ότι το
μέλλον ανήκει στο Χριστό και την Εκκλησία. Οι αντιδράσεις και οι διωγμοί
φανερώνουν την αντίδραση των δυνάμεων του σκότους και ελέγχονται από τη
μαρτυρία του ευαγγελίου. Όσοι καταφέρονται κατά της Εκκλησίας και των πιστών
πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι συμμαχούν με τις ηττημένες σκοτεινές δυνάμεις.
Το ότι ο Θεός γεννήθηκε ως άνθρωπος αποτελεί μία απόδειξη για το στοργικό
ενδιαφέρον του Θεού να σώσει τον άνθρωπο από τις δαιμονικές δυνάμεις του
αφανισμού.
Σε λίγο ο γιορταστικός απόηχος των Χριστουγέννων θα
σβήσει, όχι όμως και η αλήθεια του μηνύματος που κομίζει στον κόσμο. Διότι ο
Θεός που εργάζεται αθόρυβα μέσα στην ιστορία, βρίσκεται μέσα στην ανθρώπινη
φύση που διψά για αλήθεια και αγάπη και θριαμβεύει ακόμα και μέσα από τις
μεθοδείες του πονηρού, του ψεύδους και του μίσους.
π. γ. στ.