ΟΙ
ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ
Εν ολίγοις
Σήμερα η Εκκλησία μας επιτελεί την
πάνσεπτη μνήμη των πρωτοκορυφαίων αποστόλων, Πέτρου και Παύλου. Η σημερινή
ευαγγελική διήγηση έχει άμεση σχέση με την μεγάλη αυτή εορτή καθόσον αναφέρεται
η ομολογία του Πέτρου εξ ονόματος όλων των αγίων Αποστόλων για την
μεσσιανικότητα του Ιησού Χριστού.
Ποιοι είναι αυτοί οι δύο απόστολοι του
Χριστού;
Ο απόστολος Πέτρος, αδελφός του
πρωτοκλήτου Ανδρέα, κατάγονταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Δούλευαν
συνεταιρικά μαζί με τους αλιείς τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, γιούς του Ζεβεδαίου.
Ήταν άνθρωποι απλοϊκοί και αγράμματοι. Η κλήση τους στο αποστολικό αξίωμα έγινε
σιγά-σιγά. Ο αδελφός του τον παρουσίασε στο Χριστό που του έδωσε το όνομα
Κηφάς. «Εμβλέψας αυτώ ο Ιησούς είπεν. Συ ει «Σίμων ο υιός Ιωάννου συ κληθήσει
Κηφάς ο ερμηνεύεται Πέτρος». Ο Πέτρος παρευρίσκονταν στο θαύμα της Κανά και
μετά εγκαταστάθηκε στην Καπερναούμ μαζί με τον Ιησού. Η οριστική του κλήση στο
αποστολικό αξίωμα έγινε μετά τη θαυμαστή αλιεία, όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής
Λουκάς.
Στην κλήση του Χριστού ο Πέτρος
υπακούει χωρίς προϋποθέσεις. «Περιπατών παρά την θάλασσα της Γαλιλαίας είδεν δύο αδελφούς Σίμωνα τον λεγόμενον Πέτρον
και τον αδελφόν αυτού…και λέγει αυτοίς, δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς
ανθρώπων. Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα
ηκολούθησαν αυτώ». Μαθητεύει πλησίον Του και στην Καισάρεια της Παλαιστίνης
κάνει την μεγάλη ομολογία για τον Ιησού Χριστό. Στο ερώτημα του Χριστού: «Τι
λένε οι άνθρωποι για μένα;», ο Πέτρος εξ ονόματος όλων των αποστόλων ομολογεί:
«Εσύ είσαι ο Μεσσίας ο υιός του αληθινού Θεού». Και ο Χριστός πάνω σ’ αυτή την
πέτρα της ομολογίας της πίστεως θεμελίωσε την Εκκλησία Του.
O άλλος απόστολος, ο Παύλος, πριν γυρίσει στο
χριστιανισμό ήταν ένας φανατικός εβραϊστής λάτρης των ιουδαϊκών παραδόσεων.
Δίωκε με πάθος την Εκκλησία Του Χριστού και οργάνωνε διωγμούς εναντίον των χριστιανών. Γεννημένος στην Ταρσό της
Κιλικίας έλαβε σπουδαία μόρφωση και τις ικανότητές του τις διέθεσε για την
υπεράσπιση της πατρώας θρησκείας, όχι βέβαια από μικροπρέπεια, αλλά από αληθινό
ζήλο για την αξία της Μωσαϊκής θρησκείας.
Όμως η δραστηριότητά του αυτή άλλαξε
κατεύθυνση, όταν τον «συνέλαβε» ο αναστημένος Χριστός προς την Δαμασκό με το
γνωστό όραμα. Κατηχήθηκε και βαπτίστηκε και έγινε όργανο και σκεύος εκλογής για
να κάνει το όνομα του Χριστού γνωστό στα έθνη. Εργάστηκε με ζήλο και
αυταπάρνηση περισσότερο απ’ όλους τους αποστόλους όπως αναφέρει ο ίδιος στην Α΄
Κορινθ. 15,10.
Με τις αποστολικές του περιοδείες έφερε το κήρυγμα του ευαγγελίου στις εσχατιάς
της Δύσεως μέσα από ανείπωτες δυσκοίλιες, κινδύνους και περιπέτειες. «Τα κατά πόλη δεσμά και τας
θλίψεις», ή «τους αγώνας και τας βασάνους δια Χριστόν» ποιος μπορεί να
διηγηθεί; Αγωνίστηκε για να κάνει τον
ακρογωνιαίο λίθο τον Ιησού Χριστό στις ψυχές του καθενός για να υψωθεί το
οικοδόμημα του Θεού, η Εκκλησία. Ο Παύλος υπήρξε μόνος από τους απόστολος που δεν βαπτίσθηκε.
Οι άλλοι απόστολοι λούσθηκαν με το Άγιο Πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής.
Αυτό λοιπόν το ευλογημένο αποστολικό
ζευγάρι σαγήνευσε και έφερε στην ποίμνη του Χριστού «πόλεις και νήσους». Ο
Πέτρος έγραψε δύο καθολικές επιστολές, ο δε Παύλος δεκατέσσαρες που
περιλαμβάνονται στον κανόνα της Κ. Διαθήκης.
Ο Χριστός για τους αγώνες τους τούς
βράβευσε. Τον μεν Πέτρο τον έκανε υπέρτερο των αγγέλων, κριτή και σύνεδρο κατά
τη Β΄ παρουσία. Του έδωσε την εξουσία του «δεσμείν και λύειν», τον δε Παύλο τον
ανύψωσε μέχρι τον παράδεισο, ενώ ήταν ακόμα εν ζωή.
Αυτοί οι δύο πρωτοκορυφαίοι απόστολοι
αποτελούν το καύχημα της Εκκλησίας και στηρίγματα της σταθερότητας (Πέτρου) και
της σοφίας (Παύλου). Η Εκκλησία μας λέγεται Καθολική, γιατί οικοδομήθηκε στο
θεμέλιο των αγίων Αποστόλων με ακρογωνιαίο λίθο τον Ιησού Χριστό και τηρεί
απαρέγκλιτα τις παραδόσεις και την αποστολή.
Τέλος, ο Χριστός έδωσε υπόδειγμα σε
όλους το υπόδειγμα του Πέτρου που τον αρνήθηκε και μετανόησε και του Παύλου που
τον πολέμησε, αλλά έγινε δικός του. Η μετάνοια είναι πράξη μεγαλοσύνης των
μεγάλων ανδρών της χριστιανικής πίστεως. Και η επιστροφή στην Εκκλησία είναι
ένα διαχρονικό γεγονός μέσα στην ιστορία του χριστιανισμού.
Καλή Κυριακή
π .γ. στ.