Γνωστές και οικείες, αλλά αναξιοποίητες θεολογικά και πολιτικά διατυπώσεις του κηρύγματος του Χριστού προς το πλήθος:

          «Μακάριοι εσείς οι φτωχοί, γιατί δική σας είναι η βασιλεία του Θεού.

          Μακάριοι εσείς που τώρα πεινάτε, γιατί θα σας χορτάσει ο Θεός.

          Μακάριοι εσείς που τώρα κλαίτε, γιατί θα χαρείτε.

     Μακάριοι είστε, άμα σας μισήσουν οι άνθρωποι και θα σας διώξουν απ’ τις συναγωγές και θα σας χλευάσουν και δυσφημήσουν το όνομά σας εξαιτίας του Υιού του Ανθρώπου.

          Χαρείτε όταν συμβεί αυτό, κι από χαρά σκιρτήστε, γιατί ο Θεός θα σας ανταμείψει με το παραπάνω στον ουρανό. Τα ίδια έκαναν και πρόγονοί τους στους προφήτες.

          Αλίμονο όμως σ’ εσάς τους πλουσίους, γιατί την ανταμοιβή σας την έχετε πάρει ήδη σ’ αυτόν τον κόσμο.

          Αλίμονο σ’ εσάς που τώρα είστε χορτάτοι, γιατί θα πεινάσετε.

          Αλίμονο σ’ εσάς που τώρα γελάτε, γιατί θα θρηνήσετε και θα κλάψετε.

          Αλίμονο αν όλοι οι άνθρωποι σας επαινούν, γιατί το ίδιο έκαναν κι οι πρόγονοί σας στους ψευδοπροφήτες.

          Σ’ εσάς όμως που με ακούτε λέω:

          Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευεργετείτε όσους σας μισούν, δίνετε ευχές σε όσους σας δίνουν κατάρες, προσεύχεσθε γι’ αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται.

          Σε όποιον σε χαστουκίζει στο ένα μάγουλο, γύριζε και το άλλο, κι αν κάποιος σου πάρει το πανωφόρι, μην τον εμποδίσεις να πάρει και το πουκάμισο.

          Σ’ όποιον ζητάει κάτι, δίνε το, κι αν κάποιος σου πάρει αυτό που σου ανήκει, μη ζητάς να σου το επιστρέψει.

          Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεστε κι εσείς σ’ αυτούς. Γιατί, αν αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Αφού και οι αμαρτωλοί αγαπούν αυτούς που τους αγαπούν. Κι αν κάνετε καλό σ’ αυτούς που σας κάνουν καλό, ποία εύνοια περιμένετε από το Θεό; Και οι αμαρτωλοί το ίδιο κάνουν. Αν δανείζετε σ’ όσους ελπίζετε να σας τα επιστρέψουν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Κι αμαρτωλοί δανείζουν στους ομοίους τους για να τα πάρουν πίσω.

          Αντίθετα εσείς ν’ αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε το καλό και να δανείζετε, χωρίς να περιμένετε να πάρετε πίσω τίποτα. Έτσι, ο Θεός, που είναι καλός ακόμα και με τους αχάριστους και τους κακούς, θα σας ανταμείψει με το παραπάνω και θα σας κάνει παιδιά του. Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας.

          Μην κρίνετε τους συνανθρώπους σας, για να μη σας καταδικάσει ο Θεός. Συγχωρείτε, για να σας συγχωρήσει κι εσάς ο Θεός. Δίνετε, για να σας δώσει κι εσάς ο Θεός. Η δωρεά του θα είναι πλούσια, άφθονη, τέλεια και ξέχειλη. Γιατί ό, τι μέτρο χρησιμοποιείτε για τους άλλους, το ίδιο θα χρησιμοποιήσει και για σας ο Θεός».

Από την επί του Όρους Ομιλία του Ιησού Χριστού, (Μτ. 5: 1-7:29, Λκ. 6: 20-49, Λκ. 6: 17)

          Το περιεχόμενο αυτού του ευαγγελικού κειμένου ανοίγει ριζικά μια νέα προοπτική στις σχέσεις του ανθρώπου με τον Θεό κα τον συνάνθρωπο. Είναι κάτι παραπάνω από μια σειρά εντολών που καλείται να εφαρμόσει ο άνθρωπος. Πρόκειται για έναν τρόπο ζωής εντελώς αλλιώτικο που φέρνει ο καινούργιος κόσμος του Θεού. Δηλ. μια κοινωνία αγάπης και δικαιοσύνης.

          Το περίεργο είναι γιατί οι άνθρωποι δεν δέχτηκαν αυτή την καινούργια κλίμακα των αξιών που καταξιώνει τον άνθρωπο και νοηματοδοτεί τη ζωή του;

          Χρειάζεται νέα όραση των πραγμάτων, γιατί όσο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα δικά τους τα «φώτα» με την εμπάθεια και τον εγωισμό που τους διακρίνει, όλα θα παραμένουν άλυτα αινίγματα και  α- νόητα.

          π. γ. στ.